บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 4 หน้า 5
สัญญายิ้มเป็นไปตามที่คิด อีกด้านเห็นตุ๊มองไม่พอใจ
วรานุชในชุดน่ารักเป็นพิเศษนั่งอยู่ในร้านอาหาร มีรัชนีนั่งอยู่ตรงข้าม หญิงสาวนั่งรอมองนาฬิกาเห็นว่าสามทุ่มแล้ว รัชนีมองแล้วก็ถอนใจ พอดีกับมีสาวคนนึงเดินผ่านไปเผยให้เห็นเสื้อแหวกหลังเห็นร่องก้น รัชนีเห็นอดบ่นไม่ได้ “ต๊าย! มาแค่ร้านอาหารก็ได้เห็นถึงร่องก้น ไม่อยากนึกเลยว่าในผับจะได้เห็นอะไร” รัชนีหันมองเสื้อผ้านุช..เรียบร้อยเชียว “เธอจะมาแต่งมิดชิดติดคอแบบนี้จะไปสู้เค้าได้ไงหื๊อ?”
วรานุชเริ่มรู้สึกเก้อๆ เมื่อมองคนในร้านที่เริ่มซาลงไป เธอเสหยิบแก้วน้ำเปล่ามาจิบ
“โถ...รอผัว หิวก็ไม่กินก่อน เอาน้ำลูบท้อง...นี่ยัยเฉิ่ม ผัวเธอคงไม่มาแล้วล่ะ ป่านนี้คงไปกินอย่างอื่นอิ่มแล้วมั้ง!” วรานุชหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อส่งข้อความหาอนวัข รัชนีมองดูพูดยุ “ใช่! ตามด่วน! ด่าให้เจ็บ มันจะได้กลัว!”
วรานุชกดไลน์ไปหาอนวัช รัชนีชะโงกหน้าไปดูด้วย มองเห็นข้อความที่วรานุชส่ง “ยังไม่เสร็จงานเหรอคะ เป็นห่วง”
“ยัยบ้า! ไปห่วงมันทำไม ห่วงตัวเองดีกว่าไหม!” รัชนีขัดใจ “เป็นชั้นหน่อยไม่ได้ จะอาละวาดให้บ้านแตกเลย!”
เจนนี่หันหลังเติมแต่งหน้าอยู่ยิกๆ อ๋อมแอ๋มเปิดประตูออกมาจากห้องส้วม เห็นว่าอ๋อมแอ๋มแต่งหน้าเข้มเหมือนสาวยุค 2499 อ๋อมแอ๋มเดินไปหาเจนนี่แล้วต้องตกใจ เพราะเจนนี่แต่งเข้มกว่า
“นังเจน! แกแต่งหน้าเลียนแบบฉันทำไม!”
“เอ๊า! ก็เห็นแกบอกว่าอยากให้พี่สัญญาเชื่อว่าเราจำเรื่องความรักเก่าได้ไง ชั้นเลยเอามั่ง”
อ๋อมแอ๋มเซ็งเพื่อน “นังขี้ขโมยไอเดีย! ไปเร็ว! แต่งแค่นี้ก็พอ ท่าทางอย่างพี่วัช หลอกนิดๆหน่อยๆ ก็คงจะยอมเลี้ยงดูเราแล้ว..”
อ๋อมแอ๋มเปิดประตู มองเห็นตุ๊ยืนหน้าเครียด
“อ๋อมแอ๋มคิดจะให้ไอ้วัชนั่นมันเลี้ยงเหรอ?”
“ตุ๊ฟังผิดแล้ว อ๋อมแอ๋มบอกว่าจะให้เค้าเลี้ยงค่าดริ้งค์เฉยๆ นะคะๆ อย่าคิดมากนะ”
“ตุ๊ไม่เชื่อ...”
อ๋อมแอ๋มเสียอารมณ์ “ก็เรื่องของตุ๊สิ! นี่ ถ้าอยากจะคบกัน ตุ๊ก็ต้องแยกแยะให้ออก ระหว่างเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว ถ้าแค่นี้ทำเพื่ออ๋อมแอ๋มไม่ได้ก็ไม่ต้องมายุ่งอีก เข้าใจไหม?”
ตุ๊จ๋อย “ครับ...”
อ๋อมแอ๋มเดินนำออกไป เจนนี่เดินมาหยุดที่ตุ๊ “แล้วก็ห้ามฟ้องพี่พิชาญด้วย เข้าใจ๊?”เจนนี่เชิดเดินตามอ๋อมแอ๋มไป
ตุ๊พึมพำ “เป็นใครมาสั่ง...” ตุ๊เริ่มคิดได้คลี่ยิ้มออกมา
สัญญาดี๊ด๊าหอมแก้มอ๋อมแอ๋มซ้ายทีขวาที เจนนี่มองทั้งคู่ แล้วจับๆหน้าตัวเองเซ็งๆ
“ทูนหัวของพี่...ยิ่งมองยิ่งใช่ สวยไม่เปลี่ยนเลย....”
ทันใดนั้นโทรศัพท์อนวัชดัง สัญญาหยิบมาดูเห็นเป็นวรานุชโทรเข้า สัญญาชะงักแต่ก็ไม่สนใจ หันโอบสองสาวต่อ