บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 7 หน้า 4

ท่าทางกำกวมที่อาคิโกะมีต่อริว ทำให้นักข่าวส่งเสียงฮือฮา เข้าใจว่าทั้งคู่รักกัน ริวเริ่มหงุดหงิด แต่พยายามเก็บอาการ  แล้วหันไปให้ความสนใจกับเด็กๆ เหมือนตั้งใจไม่ให้สัมภาษณ์อีก 

อาคิโกะมองตามริว รู้ทัน  แล้วหันกลับมาปั้นสีหน้ายิ้มแย้มกับนักข่าวอย่างอารมณ์ดี ไทชิเฝ้ามองการกระทำของอาคิโกะมาตลอด เหนื่อยใจกับอาคิโกะ

ริวยืนคุยอยู่กับผู้อำนวยการและเจ้าหน้าที่ของมูลนิธิ เพื่อไถ่ถามทุกข์สุขของเด็กๆ ที่จับกลุ่มเล่นกิจกรรมกันอยู่รอบๆ อาคิโกะกระซิบซาบบอกริวอย่างสนิทสนม  ริวพยักหน้ารับรู้  อาคิโกะจึงหันไปยิ้มให้ผู้อำนวยการและเจ้าหน้าที่ราวกับขอตัวเลี่ยงออกไป ไทชิมองตามอาคิโกะ สองจิตสองใจว่าจะตามไปดูแลดีหรือไม่

ในห้องน้ำ อาคิโกะปิดก๊อกน้ำตรงอ่างล้างมือ เช็ดมือ และเติมเครื่องสำอางอยู่ตรงหน้ากระจกพนักงานทำความสะอาดคนหนึ่งใส่หมวกมิดชิด ก้มหน้าก้มตาถูพื้น จนไม้ถูพื้นมากระแทกโดนรองเท้าอาคิโกะ 

อาคิโกะหันขวับไปตวาด ไม่พอใจ “ระวังหน่อยสิ... รองเท้าฉันสกปรกหมด!” 

“ขอโทษค่ะ” พนักงานเงยหน้าขึ้นเผยให้เห็นใบหน้าเหี้ยมเกรียม ปรี่เข้าไปจับตัวอาคิโกะ 

อาคิโกะตกใจ ดิ้นด้วยความตื่นตระหนก “แกเป็นใคร!  ปล่อยฉันนะ!” 

อาคิโกะเหวี่ยงเครื่องสำอางใส่หน้าคนร้าย จนคนร้ายเอียงหน้าหลบ อาคิโกะสะบัดแขนหลุดจากการเกาะกุมของคนร้าย  รีบวิ่งหนีไป คนร้ายรีบตาม

คนร้ายตามมาล็อคตัวอาคิโกะไว้ได้ทัน “กรี๊ด... ช่วยด้วย!!”

คนร้ายพยายามปิดปากอาคิโกะ ไม่ให้ส่งเสียงร้อง อาคิโกะกัดมือคนร้าย หวังสู้สุดแรง 

“อ๊าก.....” คนร้ายสะบัดออกจากปากอาคิโกะด้วยความเจ็บปวด เงื้อมืออีกข้างจะตบ 

ไทชิปราดเข้ามา ถีบคนร้ายจนหงายหลัง เสียหลักไปทางหนึ่ง “ใครส่งแกมา!!”

คนร้ายไม่ตอบ ชักมีดสั้นที่เหน็บเอวอยู่ออกมา พุ่งเข้าไล่แทงไทชิ ไทชิเอี้ยวตัวหลบมีดคนร้ายอย่างคล่องแคล่ว อาคิโกะยืนหลบอยู่ตรงมุมเก้าอี้ที่วางซ้อนกัน มองการต่อสู้ของไทชิกับคนร้ายด้วยความตื่นตระหนก

เจ้าหน้าที่คนหนึ่ง วิ่งหน้าตื่นมาหาผู้อำนวยการมูลนิธิฯ “ท่านผู้อำนวยการคะ แย่แล้วค่ะ!”

ริวหันขวับไปถามด้วยความสงสัย

ไทชิเซเสียหลักจากแรงปะทะ  คนร้ายอาศัยจังหวะนั้น เงื้อมีดปรี่เข้าหาไทชิ 

อาคิโกะตกใจ “ไทชิ...ระวัง!”

ไทชิคว้าเก้าอี้เด็กที่วางอยู่ใกล้ตัว รับมีดที่คนร้ายปักเข้ามาได้พอดี ไทชิเหวี่ยงเก้าอี้ฟาดคนร้ายจนเซ  แล้วใช้เก้าอี้ฟาดซ้ำจนคนร้ายล้มกลิ้งไปทางอาคิโกะ