บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 10 หน้า 5
ศรีนวลแอบมองอยู่ ลืมตัว โพล่งถาม“นังนี่โกหก!”
“ไรย่า มาแอบดูทำไมเนี่ย”
“กูสายตายาว มันเห็นเอง ไม่ได้แอบ”
สิริกันยาไม่อยากเถียงต่อ “นอนล่ะ เหนื่อย”
ศรีนวลอ้าปากจะถามต่อ “เอ็ง...”
สิริกันยาตัดบทเดินเข้าบ้านอย่างหมดแรงศรีนวลมองตามอย่างสงสัย
ที่ห้องนอน สิริกันยาทิ้งตัวลงบนที่นอน แอบถอนใจ หยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูห้องไลน์สนทนากับณรังค์
สิริกันยากดดูรูปโปรไฟล์ของณรังค์ ขยายใหญ่ขึ้น สิริกันยา มองรูปของณรังค์แล้วเบ้ปากใส่
“หน้าตาก็งั้นๆ ตามกันอยู่ได้...น่าเบื่อ”
สิริกันยาพลิกตัวหยิบมือถือ มาเปิดดูรูปโปรไฟล์ของณรังค์แล้วรีบปิด บ่นกับตัวเอง
“โอย!!! น่าเบื่อๆๆๆๆ”
มุมหนึ่งในเรือนหลังเล็ก ประคองนวดขาให้ละมุล ณรังค์ยืนอยู่ด้วย มองตามอย่างครุ่นคิด
“ณะ...ทำบุญโรงแรมสักทีก็ดีนะลูก”
“ครับ แม่คอง ผมวางแผนไว้แล้ว หลังจากปรับปรุงโรงแรมเรียบร้อย”
“ค่อยยังชั่วหรือยังลูก”
“ค่ะแม่”
ณรังค์โล่งอกที่ละมุลไม่เป็นอะไรมาก
ณรังค์ปลีกตัวมาอีกมุมหนึ่ง พยายามโทร.หาปฐวี แต่ไม่มีคนรับสาย ปฐวีนั่งมองมือถือตัวเองที่สั่นอยู่บนโต๊ะในห้องนอน มีสายณรังค์โทร.เข้า แต่ปฐวีตั้งใจไม่รับ ณรังค์กดวางสาย เปลี่ยนใจมาเป็นส่งข้อความแทน
“เราต้องคุยกัน”
ปฐวีกดปิดเครื่องเลย โยนมือถือลงไม่สนใจ ยิ้มร้ายส่วนณรังค์ยังคาใจเรื่องปฐวีทำร้ายละมุลแต่ไม่มีหลักฐาน
จู่ๆรถของแม้นเทพแล่นออกไปข้างนอกณรังค์แปลกใจเพราะสุขภาพยังไม่แข็งแรง
“ท่านชาย...ไปไหน????”
ที่บ่อนเกียรติศักดิ์ แม้นเทพนั่งอยู่ที่โต๊ะการพนัน ท่ามกลางนักพนันหลายคน แม้นเทพมีความสุขและดูสดชื่นขึ้นมาก
เกียรติศักดิ์ดูแม้นเทพอยู่กับลูกน้องอีกมุมหนึ่ง
“ยังอุตส่าห์จะลากสังขารมา....คอยดูอย่าให้มันหัวใจวายตายคาบ่อนกูอย่างเดียวก็พอ เห็นท่าไม่ดี ก็รีบๆลากออกไป ให้มันไปตายข้างนอก”
“ครับนาย”
เกียรติศักดิ์มองแม้นเทพอย่างเหยียดหยาม ส่วนแม้นเทพนั่งเล่นการพนันอย่างมีความสุข กระชุ่มกระชวยเพราะกำลังมือขึ้น
เช้าวันใหม่ สิริกันยาแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังจะออกจากบ้าน ศรีนวลเดินเข้ามาพร้อมกาแฟส่งให้หลาน
“ยังไม่ตื่นหรือไง”
สิริกันยายกกาแฟดื่มแต่ยังดูเซื่องซึม “ตื่นแล้ว”
“เป็นอะไรของเอ็ง ซึมๆ สังเกตตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว มีเรื่องอะไรอีกหรือเปล่าวะ หรือไอ้คุณณะเปลี่ยนใจ ไม่ให้เอ็งยืมเงิน”
“เปล่า”