บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 6 หน้า 5
เสือชะเง้อดูรายงาน “อู้หู จะฆ่าล้างโคตรกันหรือไงวะ”
“คุณไปสืบดูให้แน่ว่ามันนัดกันที่ไหน..แล้วก็รีบรายงานผมด่วนที่สุด” สารวัตรเมธาหันมาหาตะวันฉาย “คุณต้องระวังตัวนะผู้หมวด งานนี้ท่าทางจะเบรคไม่อยู่เสียแล้ว ผมว่าไอ้เสี่ยเจริญกับพวกคงชะตาขาดกันหมดแน่”
ตะวันฉายพยักหน้า ในใจคิดเป็นห่วงบูรพา…
ที่ห้องโถงบ้านท่านรองบารมี ทางเดินทอดยาวเข้าสู่ตัวบ้าน
ทัศน์กำลังเดินเข้าไปอย่างสงบนิ่งเยือกเย็นจนกระทั่งถึงห้องโถงเค้าก็หยุดยืน “ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ทางตำรวจเชื่อว่าสมุนของเสี่ยเจริญกับไอ้หัวจักรที่ตาย เป็นเพราะการแก้แค้นกันระหว่างสองแก๊งค์”
ท่านรองบารมีที่กำลังจิบเครื่องดื่มพลางให้อาหารปลาอยู่ที่ตู้ปลาเหลียวหันมา “แน่ใจนะว่าสาวมาไม่ถึงเรา”
“แน่นอนครับท่าน… คนของเราลงมือพิถีพิถันกับทุกศพเสมอ”
ท่านรองบารมีมองหน้าทัศน์แล้วระเบิดหัวเราะอย่างพอใจ รินเหล้าส่งให้ทัศน์อีกแก้ว “อีกนานแค่ไหนฉันถึงจะได้ฟังข่าวดี”
“คิดว่าเป็นมะรืนนี้แน่นอนครับ พวกเสี่ยเจริญกับไอ้หัวจักรมันนัดเจอกันมะรืนนี้”
“มันจะเล่นกันแน่หรือ”
“ไม่สำคัญหรอกครับ ต่อให้มันไม่.. เราก็ลงมือเองถึงตอนนั้นใครจะตาย ตำรวจก็ต้องเชื่อว่าเป็นฝีมือพวกมันอยู่ดี” ทัศน์ยิ้ม “เสร็จงานนี้ ผมว่าคงไม่มีใครกล้าเปิดตลาดยาแข่งกับท่านอีกนาน”
ท่านรองบารมีหัวเราะอย่างสะใจ ชนแก้วดื่มเหล้ากันกับทัศน์ “ดีๆ แต่รีบๆหน่อยล่ะ อย่าให้ถึงฤดูเลือกตั้งเพราะถึงตอนนั้นฉันคงไม่มีเวลาไปงานศพของพวกมันหรอกนะ”
ท่านรองบารมีหัวเราะพลางชนแก้วกับทัศน์ ทัศน์จิบเหล้าอย่างเยือกเย็น เชื่อมั่น
โจรับแบ๊งค์ยี่สิบมาพลิกดูกลับหัวกลับท้ายราวกับดูแบ๊งค์ปลอม “หมวด ทำไมแค่นี้อ่ะหมวด”
โจกับตะวันฉายนั่งคุยกันอยู่ที่ม้านั่ง ตะวันฉายนั่งกินขนมไปด้วยแก้หิว “ก็เล่นไม่รู้อะไรซักอย่าง ไปที่ไหนก็ไม่รู้ เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ใครไปบ้างก็ไม่รู้ รู้แต่มีนัดเจรจากัน ข่าวแบบนี้ไม่เตะตกม้านั่งก็บุญเท่าไหร่แล้ว คุณหนู”
“แต่…ยี่สิบอ่ะ”
“ฮือ”
“โห เสียเที่ยวอ่ะ” โจครุ่นคิดอะไรขึ้นได้ก็เริ่มต่อรอง ขณะมือก็ล้วงขนมตะวันฉายมากินด้วย “เอางี้หมวด ขอเพิ่มอีกร้อยนึง เดี๋ยวมีข่าวแถม”
“ขอฟังก่อนได้มั้ย แล้วค่อยดูว่ามันน่าจ่ายมั้ย….”
โจบ่นอุบอิบไม่ออกเสียง ”เขี้ยวชิบเป๋ง” ก่อนจะยอมบอกข่าวออกมา “ถ้าให้ทาย หนูทายว่านายบูรพาอะไรของหมวดน่ะต้องตามเสี่ยเจริญไปเจรจาด้วยแน่”
ตะวันฉายอึ้งไปหน่อยๆ “รู้ได้ยังไง”