บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 16 หน้า 8
ฉัตรชบาเอากับข้าวที่เตรียมไว้ออกจากปิ่นโตเตรียมจะเททิ้ง
ฉัตรชนกเข้ามาเห็น “อ้าว...ทำไมจะทิ้งซะล่ะ อย่าบอกนะว่าเปลี่ยนใจแล้ว”
“เค้าหนีออกจากโรงพยาบาลแล้วค่ะ”
“อะไรนะ หนีออกมา?”
“ค่ะ”
“หมอนี่มันระห่ำจริงๆ ชบาต้องระวังตัวให้มากๆนะ ทางที่ดีอย่าเจอกันจะดีที่สุด พี่เป็นห่วงนะ”
“ค่ะ” ฉัตรชบาหน้าจ๋อยๆ
บ้านอัคคี อัคคีทำแผลให้ตัวเอง
สาวใช้เข้ามาบอก “มีคนมาหาค่ะ”
“ใคร”
ฉัตรชบานั่งอยู่พร้อมปิ่นโตในมือ อัคคีเดินเข้ามา ฉัตรชบารีบลุกขึ้น
“คิดถึงผมมากเหรอ มาหาถึงบ้านเลย”
“คนอย่างชั้นน่ะเหรอจะคิดถึงนาย ไม่มีทาง”
“อ้าว ไม่คิดถึงแล้วมาทำไม”
ฉัตรชบายื่นปิ่นโตอาหารให้ “ชั้นทำกับข้าวมาตอบแทนที่นายช่วยชั้นไว้”
อัคคีรับมายิ้มๆ “ดึกป่านนี้เนี่ยนะ
ฉัตรชบาดึงปิ่นโตกลับ “งั้นก็ไม่ต้องกิน” ฉัตรชบาจะเดินออกไป อัคคีรีบคว้าตัวฉัตรชบาไว้ ฉัตรชบาสะบัดตัวหนีไปโดนแผลของอัคคี เลือดซึมออกมา “ฉันขอโทษ นายเจ็บมากไหม” ฉัตรชบารีบเข้าไปประคองและดูแผลให้อัคคี
อัคคีเจ็บแผลแต่ก็ดีใจที่ฉัตรชบาเป็นห่วงตน
ฉัตรชบาทำแผลให้อัคคี “เจ็บมากมั๊ย?”
“มันคุ้มมากกว่า”
“คุ้มอะไร?”
“คุ้มที่ได้กลับมาใกล้ชิดคุณยังไงล่ะ” ฉัตรชบารีบดึงตัวออกห่าง อัคคีคว้าข้อมือไว้ “จะไปไหน”