บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 16 หน้า 9
“ทำแผลเสร็จแล้ว ชั้นจะกลับ อย่าลืมกินข้าวด้วยล่ะ”
“ขอบคุณนะที่เป็นห่วงผม”
“บุญคุณต้องตอบแทน มันก็แค่นั้นแหละ อย่าคิดเพ้อไปให้ไกลเกินจริงหน่อยเลย”
ฉัตรชบาออกไป อัคคียิ้มๆ
ฉัตรชบากลับบ้านมาเจอฉัตรชนกรออยู่
“ไปไหนมา”
“เอ่อ...ชบาไปหาเพื่อนน่ะค่ะ”
“ชบา โกหกไม่เก่งหรอกนะ” ฉัตรชบาอึ้งไป “ไปหาเค้ามาใช่มั๊ย”
“เอ่อ...”
“ใช่ไหม”
“ชบาก็แค่ตอบแทนบุญคุณเค้า ต่อไปจะได้ไม่ต้องเป็นหนี้บุญคุณใครให้ลำบากใจอีก”
“ชบาเหยียบเข้าถ้ำเสือ ทั้งๆที่รู้ว่าเสือตัวนั้นมันพร้อมจะขย้ำเรา ชบาคิดอะไรอยู่กันแน่อย่าลืมสิว่าครั้งหนึ่งเค้าเคยเอาคืนกับพวกเราด้วยการจับตัวชบาไป” ฉัตรชบารับฟังสิ่งที่ฉัตรชนกพูดด้วยความขมขื่นใจ “ระวังหัวใจตัวเองไว้บ้างก็ดี อย่าลืมสิว่าชบาจะต้องแต่งงานกับใคร”
อำภาโวยเมื่อเห็นฉัตรชบากลับเข้ามา “หายไปไหนมา แม่โทรไปก็ไม่รับสาย ทุกวันนี้แม่กลุ้มใจจะแย่อยู่แล้ว
อย่าทำให้แม่หนักใจไปมากกว่านี้เลย ไหนจะเรื่องคุณพ่อที่ไม่รู้จะฟื้นเมื่อไหร่ ไหนจะเรื่องข่าวที่ชบาถูกนายอัคคีจับตัวไป แม่อายจนไม่กล้าออกงานสังคม แม่ต้องทำอะไรสักอย่างเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น ศรุตโทรมาชวนลูกไปกินข้าวพรุ่งนี้ แม่รับปากเขาไปแล้ว”
“แต่...”
“อย่าคิดจะปฏิเสธ แม่คุยกับพ่อแม่เค้าเรียบร้อยแล้ว แม่อยากให้จัดงานแต่งงานโดยเร็วที่สุด จะได้กลบข่าวบ้าๆที่แกถูกจับตัวไปซะที ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนหรอกนะที่จะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้ ในเมื่อเจอคนที่เค้ารับได้ก็ต้องรีบคว้าไว้ เข้าใจที่แม่พูดมั๊ย” ฉัตรชบาถอนใจเฮือกใหญ่ อำภาเห็นลูกเศร้าน้ำตาซึมเลยเข้าไปปลอบ “แม่รักลูกนะชบา แม่จะทำทุกอย่างให้ลูกของแม่มีความสุข เชื่อแม่นะลูก”
ที่ทำงาน ฉัตรชนกเดินเข้ามา เจอจิดาภา
“ผมดีใจจริงๆ ที่คุณกลับมา”