บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 10 หน้า 8
คนร้ายคนแรกเล็งปืนใส่อัคคี “อย่าขยับ! ไม่งั้นกูยิง”
อัคคีชะงักกึก ฉัตรชบายังเกาะอยู่ข้างหลังอัคคีท่าทางหวาดกลัว อัคคีโอบฉัตรชบาไว้แบบปกป้อง
คนร้ายคนที่สองกระชากตัวฉัตรชบาออกจากอัคคี “มานี่!”
ฉัตรชบาดิ้น “ปล่อยฉัน นายอัคคีช่วยฉันด้วย”
อัคคีจะตามไปช่วยฉัตรชบา คนร้ายคนแรกยิงปืนใส่อัคคีทันที อัคคีกระโดดม้วนตัวหลบได้อย่างหวุดหวิด
เข็มพาอดุลย์มาที่แคร่ใต้ต้นไม้ แต่ไม่เจออัคคีกับฉัตรชบาเสียงปืนดังมาจากทางท้ายเกาะหนึ่งนัด อดุลย์กับเข็มได้ยินเสียงปืนก็ตกใจ
“เสียงปืน!” เข็มเป็นห่วงอัคคี “นาย!” เข็มรีบวิ่งนำอดุลย์ไปทางท้ายเกาะ
อดุลย์ชักปืนออกมา แล้วรีบวิ่งตามเข็มไป
อัคคีพุ่งตัวเข้าไปแย่งปืนจากคนร้ายทั้งคู่ต่อสู้กันไปมา อัคคีก็แย่งปืนมาได้ ก็เล็งปืนใส่คนร้าย คนร้ายคนที่สองที่จับตัวฉัตรชบาไว้อยู่เห็นท่าไม่มีก็ยกปืนขึ้นจะยิงอัคคี
ทันใดนั้น อดุลย์ที่วิ่งนำเข็มเข้ามาถึงพอดี ก็ยิงใส่คนร้ายเข้าที่มือ จนปืนร่วงหลุด ฉัตรชบารีบเก็บปืนขึ้นมาเล็งคนร้ายคนที่สองไว้ ฉัตรชบาไม่เคยจับปืนก็มีท่าทางกล้าๆ กลัว เข็มเข้ามาจับตัวคนร้ายล็อคไว้ได้ทันที
ในขณะเดียวกัน อัคคีก็ใช้ปืนจี้คุมตัวคนร้ายคนแรกไว้ได้ อดุลย์ดึงเถาวัลย์แถวนั้นมัดมือคนร้ายทั้งสองคนไพล่หลังไว้
อัคคีเดินเข้าไปหาฉัตรชบา แล้วดึงปืนออกจากมือฉัตรชบา เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ไม่เป็นไรแล้วนะ”
อัคคีดึงตัวฉัตรชบาเข้ามากอดปลอบใจ ฉัตรชบารู้สึกอุ่นใจที่มีอัคคีอยู่ใกล้ๆ อดุลย์กับเข็มที่กำลังช่วยกันมัดคนร้ายอยู่ หันมามองอัคคีกับฉัตรชบาแล้วอึ้งกันไป อดุลย์เริ่มสงสัยว่าอัคคีกำลังมีใจให้ฉัตรชบาหรือเปล่า อดุลย์เดินเข้าไปหาอัคคี อัคคีกับฉัตรชบาผละออกจากกัน ฉัตรชบาทำหน้าเก้อเขินปั้นหน้าไม่ถูก อดุลย์ดึงตัวอัคคีออกมาคุยกันห่างๆ
“มีอะไร”
“แกต้องรีบพาคุณฉัตรชบาออกจากเกาะให้เร็วที่สุด”
“ทำไม”
“คุณฉัตรชนกรู้แล้วน่ะสิว่าแกลักพาตัวคุณฉัตรชบามาไว้ที่นี่ ตอนนี้เค้ากำลังพาตำรวจมาจับแก”
อัคคีฟังแล้วสีหน้าเครียดลงไปนิดหนึ่ง ในขณะเดียวกัน ฉัตรชบาก็มองมาที่อัคคีกับอดุลย์ด้วยความสงสัยว่าสองคนนี้คุยอะไรกัน