บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 13 หน้า 7
มณฑิรายิ้มๆ ไม่ตอบอะไร แต่คิดว่าเรื่องนี้คงจะทำให้รัฐรวีปวดหัวแน่ๆ ภัสสรยิ้มพอใจ หมายมั่นปั้นมือมาก
ที่มุมหนึ่ง ภูวเดชยังคงแอบดูอย่างแค้นๆ รัฐรวีที่มาแย่งมณฑิราไปได้ “คุณมณนะคุณมณ ทีอยู่กับมันละก็มีความสุข!...ไอ้รัฐรวี!!!”
รัฐรวี และมณฑิราเดินมาส่ง รัฐ และภัสสรที่ลานจอดรถ
“แม่ไปเลยแล้วกันนะลูก จะได้ไม่อยู่เป็นก.ข.ค.”
“ถ้าคุณคิดอย่างนั้นจริงๆ คุณไม่ควรมาตั้งแต่แรกแล้ว” รัฐขำๆ ภรรยา เลยโดนภัสสรตี
ที่มุมหนึ่งของลานจอดรถ รถของอิงอรขับเข้ามาจอด หมอฉบังกับอิงอรลงจากรถ
รัฐเหลือบไปเห็นด้านหลังอิงอรกับหมอฉบังเดินเข้าไปในรีสอร์ท “นั่นเหมือนหนูอิงอรเลยคุณ”
รัฐรวีหันไป แต่อิงอรกับหมอฉบังเดินเลี้ยวไปแล้ว
“หนูอิงจะมาที่นี่ได้ยังไง ไปกันเถอะคุณ ไปตาวี! พาหนูมณไปเดินเล่นสิลูก ที่นี่เค้าสวยนะ”
“ครับแม่...” รัฐรวีรับคำ
ภัสสรยิ้มพอใจ ขึ้นรถไปกับรัฐ ส่วนรัฐรวีกับมณฑิราหันมามองกันยิ้มๆ รัฐรวีโล่งใจที่รอดมาได้
อีกด้านหนึ่ง หมอฉบังกับอิงอรมาที่เคาน์เตอร์ล็อบบี้ของรีสอร์ท
“ช่วยต่อห้องคุณอาทิตย์ด้วยค่ะ”
พนักงานดูคอมพิวเตอร์ “ไม่มีลูกค้าชื่อคุณอาทิตย์ค่ะ”
อิงอรนิ่งคิด แล้วถามใหม่ “งั้นคุณรัฐรวีล่ะคะ?”
พนักงานเช็ครายชื่อที่คอมพิวเตอร์อีกที “มีค่ะ สักครู่นะคะ” พนักงานกดโทรศัพท์ไปที่ห้องรัฐรวี รอสายสักครู่แต่ไม่มีคนรับสาย “ไม่มีคนรับสาย สงสัยจะไม่ได้อยู่ที่ห้องค่ะ”
“ขอโทรศัพท์ผมคืนได้ไหมครับ เดี๋ยวผมโทรหาให้”
อิงอรไม่ยอมให้ คิดอะไรบางอย่าง แล้วหันไปเห็นภูวเดชเดินผ่านล็อบบี้ไป อิงอรจำภูวเดชได้ หันมาบอกหมอฉบัง “ไม่เป็นไรค่ะ อิงขอไปห้องน้ำก่อนนะคะ”
หมอฉบังแอบเซ็ง หันไปเห็นทางไปห้องน้ำชายเลยเดินไปห้องน้ำบ้าง
ด้านภูวเดชกำลังแอบตามรัฐรวีกับมณฑิราอยู่ ส่วนอิงอรก็เดินตามภูวเดชมา
“คุณภูวเดช?!” ภูวเดชชะงัก หันมา “นี่คุณก็มาเที่ยวที่นี่ด้วยเหรอคะ?”
ภูวเดชกลัวเสียฟอร์ม “อ๋อ เอ่อ ครับ ผมมากับเพื่อน แล้วคุณอิงมากับใครเหรอครับ”.
อิงอรชะงัก กลัวเสียฟอร์มเหมือนกัน “อิงก็มากับเพื่อนเหมือนกันค่ะ”
ต่างคนต่างนิ่งคิดว่าจะพูดกับอีกฝ่ายยังไงดี? แต่หาข้อแก้ตัวดีๆ ไม่ได้เลยจะเลี่ยงก่อนดีกว่า
“วันนี้อิงมีธุระ เดี๋ยวอิงขอตัวก่อนแล้วกันนะคะ”