บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 4 หน้า 3
สกายไม่รู้ตัวว่ากำลังทำให้โฮชิหวั่นไหวมากขึ้นทุกที แค่อยากเตือนโฮชิให้ระวังตัวบนโลกใบนี้ โฮชิเริ่มรู้สึกแปลกๆกับสกาย แต่อธิบายไม่ถูก
เช้าวันใหม่ ห้องนั่งเล่นบ้านสกาย สกาย มองไปที่แวนด้าที่นั่งเย็บผ้าอยู่ที่โซฟา แมวนั่งมองแวนด้านิ่งๆอยู่ที่โต๊ะใกล้ๆ สกายเดินเข้าไปนั่งข้างๆแวนด้าทันที “ป้าคะ”
“ว่าไง?”
“ป้าจำเรื่องแหวนได้มั้ยคะ?”
“ยังไงนะ?”
“ป้าเคยบอกหนูว่าป้าเห็นแหวน แล้วแหวนวงนั้นมันอยู่ไหนคะ?”
“แหวน…” แวนด้าหยุดเย็บผ้า พยายามคิดๆว่าแหวนที่สกายหมายถึงคืออะไร
สกายหน้าตาร้อนใจ รู้ว่าแวนด้าคิดไม่ออก “ไม่เป็นไรค่ะ”
สกายคิดๆ หยิบเศษผ้าที่มีตัว J ขึ้นมาให้แวนด้าดู “แล้วตัวเจนี่ ป้าเย็บรึเปล่าคะ?”
แวนด้าดูเศษผ้าที่มีตัว J คิดๆ “อ๋อ…”
“ป้าจำได้เหรอค่ะ?”
แวนด้าส่ายหน้า “จำได้! นี่เขาเรียกว่า ตัวเจ ตัวอักษรภาษาอังกฤษไง! ป้าจำได้แล้ว!!”
สกายแอบเซ็ง “เอาเถะค่ะป้า” สกายเดินไปหยิบกระเป๋าที่โต๊ะทำงาน ตัดสินใจว่าจะไปดูกล้องวงจรปิดอีกครั้งให้แน่ใจว่าโจรที่ขโมยหนังสือไปคือใครกันแน่ สกายกดโทรศัพท์หาแบล็ค “เเบล็ค ฉันกำลังจะไปหา”
ภายในสถาบันวิจัยดาราศาสตร์ (ตึกเก่า) แบล็คเปิดภาพกล้องวงจรปิด กำลังนั่งมองสกายเซ็งๆอยู่นานแล้ว
สกายมองเพ่งอยู่นาน ในจอเห็นคนร้ายที่ท่าทางคล้ายเจตน์ สกายยิ่งเชื่อว่าตัวเองคิดไม่ผิด ว่าเจตน์คือโจรที่ขโมยหนังสือกับปากกาไป สกายพึมพำ “ใช่เหรอ…”
“พี่รู้จักมันเหรอ?”
“เหมือนจะใช่”
“สรุปใช่ หรือเหมือนจะใช่?”
“ไม่แน่ใจ จะว่าใช่ก็ใช่ เหมือนจะใช่ก็เหมือน”
“แน่ๆ”
“ใช่แน่ๆเหรอ?”