บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 12 หน้า 2
เนินเขาใกล้ๆ อาซิสเจ็บใจที่ภารกิจครั้งนี้ล้มเหลวตัดสินใจเก็บปืน อาซิสสั่งทหาร “ไป”
อาซิสและทหารกบฏรีบพากันหลบออกไป ไคซัจวิ่งมาบริเวณนั้นพยายามมองหาพวกที่ลอบทำร้ายคามินเพื่อจัดการ แต่ไม่พบใครอยู่เลย ไคซัจก้มลงมองพื้นเห็นร่องรอยหญ้าที่ถูกเหยียบ ให้รู้ว่ามีคนอยู่ที่นี่ก่อนหน้านี้จริงๆ
จุดพักเนินเขา ธีภพส่งปืนของทหารกบฏคืนให้กับองครักษ์เก็บไว้เป็นหลักฐาน
ไคซัจกลับมารายงาน “กระหม่อมไม่พบใครเลย พวกมันหนีไปได้ก่อน”
คามินบอกกับธีภพ “คุณพาเลขาคุณกลับไปก่อน แล้วผมจะให้คนติดต่อไป” พริริสาทำท่าอยากจะพูดอะไรกับคามินด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ไม่กล้าพูด คามินส่งสายตาไม่ให้พริริสาพูดอะไร หันไปทางองครักษ์ “ตามไปส่งพวกเขาให้ถึงที่พัก”
“พะยะค่ะ” องครักษ์เดินนำธีภพและพริริสาไปที่รถ คนขับรถรีบเปิดประตูให้และพากันออกไป
“ไคซัจ สั่งให้คนของเราไปเฝ้ารักษาความปลอดภัยโรงแรมที่พริริสาพักด้วย แล้วเรื่องวันนี้ห้ามบอกท่านพ่อเด็ดขาด” คามินสั่ง
“แต่นี่มันเรื่องใหญ่มากนะพะยะค่ะ”
“เรายังไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร อย่าเพิ่งทำให้ท่านพ่อกังวลใจเลย”
“แล้วถ้าพวกมันลอบทำร้ายเจ้าชายอีก”
“พวกมันจะไม่ได้โอกาสแบบนี้อีก”
ไคซัจรู้จักนิสัยคามินดี จึงไม่เถียงอะไรอีก
สมาคมสตรี กานดายื่นโทรศัพท์มือถือที่เปิดภาพพริริสาเทน้ำใส่กรนันท์ให้วิวรรณดู
วิวรรณตกใจเอามือทาบอก “ตายแล้ว”
“ยัยเกรซไปเป็นเพื่อนเพื่อนน่ะค่ะ นิสัยชอบเกรงใจเพื่อนก็แบบนี้ล่ะค่ะ ดูสิคะ ขนาดนานๆ จะออกไปสถานที่แบบนี้ที ยังไม่วายเกิดเรื่องกับแม่เลขานี่จนได้” กานดาลอยหน้าลอยตาแก้ตัวให้กรนันท์
“เรื่องมันยังไงกันคะ”
“ยัยเกรซถูกหาเรื่องน่ะค่ะ แม่นั่นคงเมา แม่ริสานิสัยเป็นยังไงคุณวิก็น่าจะได้เห็นมาบ้างนะคะ ถึงเรื่องจะซาๆ ไปบ้างแล้ว แต่ยัยเกรซก็ยังอายไม่กล้าออกไปไหนอยู่เลยนะคะ”
วิวรรณมีอคติกับพริริสาจึงคล้อยตามกานดาไปง่ายๆ
ในห้าง กรนันท์เดินเข้าออกร้านต่างๆ กับปราง เดินเชิดหน้าสวนกับผู้คนไปมา
“ไหนวันก่อนว่าไม่อยากเจอใคร นี่อะไรออกมาช้อปปิ้งหลั่นล้าได้แล้ว” ปรางทัก
“ก็ฉันสบายใจแล้วนี่”