บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 2 หน้า 8
“นาย แม่เป็นนายทุนหนังเรื่องนี้ แล้วผู้กำกับคนนี้แม่ก็เป็นคนเลือกเอง นายดูถูกเขา ก็เท่ากับดูถูกแม่”
“หนังมันแย่จริงๆอะแม่ ต้องให้เข้าโรงก่อนหรอแม่ ถึงจะดูออกอะ แม่ ...แม่ขาดทุนโดนเขาหลอกมาแล้วไม่รู้กี่เรื่องแล้ว แม่ยังมาเข็ดอีกหรอ”
“นาย”
“ผมอยากทำให้มันดีทีสุด เพราะมันมีชื่อผมอยู่ในนั้นแม่ ...แม่ ผมขอร้องหละนะ เลิกทำหนังแย่ๆแบบนี้สักทีเถอะนะ ทำมากี่เรื่องมันก็พังอะ แม่ดูไม่ออกหรอว่าคนมันไม่ดูอะ”
“หืม... ปากดีนักนะ ระวังเถอะจะเจอดี”
งามจิตต์พูดจบก็เดินออกไปหงุดหงิด ในขณะที่นายรู้สึกเศร้า เพราะแม่พูดจี้ใจ
บริษัทพลอย ที่มุมกาแฟ พลอยชงกาแฟอยู่เซ็งๆ เสียงข้อความในโทรศัพท์พลอยดังขึ้น พลอยหยิบขึ้นมาดู เห็นข้อความไลน์ในกลุ่ม ‘ม.6/6 มีเพื่อนส่งข้อความมาว่า
“เย็นนี้อย่าลืมมางานรวมรุ่นนะ”
“ตื่นเต้นจะแย่..”
“มากันให้ครบนะ ไม่ได้เจอตั้งหลายสิบปี”
“นี่ ...เป็นไงกันบ้าอะ อยากรู้จริงๆเลย”
“กินอะไรกันบ้างอะ เดี๋ยวโทรสั่งไว้ก่อนเลยไหม”
“โอ้ย...เวอร์ อีกตั้งหลาย ชั่วโมง กว่าจะได้เจอกัน”
“ก็มันตื่นเต้นหนิ กว่าจะได้เจอเพื่อน นานๆที”
พลอยถอนหายใจเซ็งๆ ไม่อยากไปงานเลี้ยง แมนเดินเข้ามาพอดี เห็นพลอยถอนหายใจ ก็เข้ามาถามเป็นห่วง “เป็นไร”
พลอยหันหน้ามาหาแมนแล้วพูดจริงจัง “พี่แมน วันนี้พลอยดูเป็นไง”
“ไม่รู้ดิ”
“และถ้าไม่เจอกันสิบปี พลอยดูสวยไหม”