บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 19 หน้า 3
"แล้วอย่ามาพาดพิงถึงชั้นล่ะ..."
ถิงถิงพยักหน้า ลินจงสะบัดหน้าเดินแยกเข้าตัวบ้านไป ถิงถิงถอนหายใจเบาๆ ลินจงเดินไปได้ซักครู่ เหม่ยลี่ก็เดินออกมามองถิงถิงอย่างพิจารณา ก่อนจะเดินเข้าไปหา ถิงถิงยังไม่เห็นเหม่ยลี่เพราะหันหลังให้
"สวัสดี...ถิงถิง..." เหม่ยลี่เอ่ยทักทาย
ถิงถิงหันขวับไปมอง แล้วขยับลุกขึ้นยืนยกมือไหว้เหม่ยลี่อย่างนอบน้อม "สวัสดีค่ะ...คุณนายเหม่ยลี่"
"เรียกชั้นว่า คุณเหม่ยลี่ก็พอ"
"ค่ะ..."
"มารอเรียนการแสดงเหรอ..."
"ค่ะ..."
"กินอะไรมารึยัง..."
ถิงถิงอึกอักเล็กน้อย ก่อนจะตอบเบาๆ "ยังค่ะ...ชั้นยังไม่หิวด้วย"
เหม่ยลี่เลิกคิ้ว "เจ๊ลินจง...ก็เหลือเกิน ไปรับเธอมาทำไมตั้งแต่เช้า"
"ไปรับเช้าก็ดีค่ะ...รถไม่ติดมาก"
เหม่ยลี่มองถิงถิงอย่างพิจารณาก่อน จะยิ้มให้
ที่โต๊ะอาหารของบ้านเสี่ยกำพล เหม่ยลี่นั่งสง่าอยู่หัวโต๊ะ ถิงถิงนั่งเก้าอี้ถัดไป เด็กรับใช้วางชามโจ๊กลงที่หน้าถิงถิง
“โจ๊กเป๋าฮื้อ...เคยกินมั้ย" เหม่ยลี่เอ่ยถาม
"ไม่เคยกินค่ะ" ถิงถิงส่ายหน้า
เหม่ยลี่ยิ้มหวานๆ แต่คำพูดเชือดเฉือน "ไม่เคยกินก็ลองกินสิ...อร่อยนะ...แต่อย่าไปติดใจล่ะ...ของดี...ของแพงนานๆ กินซักครั้งพอได้... แต่ถ้ากินบ่อยๆ ไม่ควร"
“ค่ะ..." ถิงถิงตอบประสาซื่อ
เหม่ยลี่ยิ้มนิดๆ ก่อนจะตักโจ๊กกินอย่างมีมาดคุณนาย ถิงถิงมองเหม่ยลี่อย่างชื่นชมในบุคลิกท่าทาง จนลืมตักโจ๊กกิน
เหม่ยลี่มองถิงถิงแล้วเลิกคิ้ว "มองอะไร...ทำไมไม่กินล่ะ...หรือว่า...ชั้นมีอะไรผิดปกติเหรอ"
"ไม่มีค่ะ...คุณเหม่ยลี่...สง่าเหมือนนางพญา...สวยงามเหมือนนางหงส์"
เหม่ยลี่ชะงักไปนิด มองแววตาและท่าทางของถิงถิงก็เห็นแต่ความจริงใจ แววตา ของเหม่ยลี่อ่อนแสงลง "ขอบใจนะ....ที่ชม"
“คุณเหม่ยลี่สวยสง่าจริงๆ นะคะ"
เหม่ยลี่ยิ้มอย่างเอ็นดู"ถ้าเธอยังชมชั้นอีก...สงสัยชั้นจะไม่ได้กินโจ๊กเป๋าฮื้อชามนี้แน่ๆ...กินได้แล้ว"
"ค่ะ..."
เหม่ยลี่ตักโจ๊กเข้าปาก ถิงถิงตักโจ๊กกินเช่นกัน ลินจงแอบดูอยู่จากมุมหนึ่ง อย่างหมั่นไส้