บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 12 หน้า 2
"ม๊าพูดเหมือนไม่อยากให้เฮียเอกแต่งงานกับเจ๊..."
"อะไรที่ทำให้ลูกม๊า...มีความสุขเจริญก้าวหน้า...ม๊าก็ดีใจด้วย แต่ถ้ามันไม่ได้อย่างที่หวัง...ก็ต้องทำใจ" อาคังฟังเกลียวพูดไป เข็นรถไป มีอาการมือสั่น เหงื่อแตก เกลียวหันมามองอาคังอย่างแปลกใจ "คังเป็นอะไร...ทำไมลื้อเหงื่อแตก...มือสั่นแบบนั้นล่ะ"
"เออ...คือ...” อาคังพยายามหาเหตุผล “อากาศมันร้อนอะ...ม๊า...จะถึงบ้านแล้ว ม๊าเข็นต่ออีกนิดนะ...อั๊วจะไปทำงานก่อน" อาคังพูดจบก็รีบเดินไปเลย เกลียวขยับจะเรียก แต่อาคังก็รีบเดินไป เกลียวมองตามอย่างสงสัย
ปราณีถือถุงอาหารสด ผักสด ผลไม้ มีเนื้อทองเดินคู่มาด้วย หน้าตาสดชื่น
เนื้อทองหันไปมองปราณี "ครูอยากให้หนูณีเดินกลับบ้านกับครูแบบนี้ทุกวันจริงๆ"
“หนูมาส่งอาจารย์ที่บ้านทุกวันก็ได้นะคะ...ถ้าอาจารย์ไม่เบื่อ"
“ครูไม่อยากให้หนูมาส่ง...แต่ครูอยากให้หนูมาอยู่ที่บ้านครูเลย" เนื้อทองยิ้มให้อย่างเอ็นดู “อยู่บ้านเดียวกัน...กลับบ้านพร้อมกันทุกวัน...อย่าเพิ่งรำคาญครูนะที่พูดเหมือนเซ้าซี้กับหนูเรื่องนี้บ่อยๆ...คนเป็นพ่อเป็นแม่ ก็อยากให้ลูกเป็นฝั่งเป็นฝากับคนดีๆ...คนที่คู่ควรกัน"
“หนูเข้าใจอาจารย์ค่ะ..."
"ถ้าเรารักใครซักคน...เราก็ต้องอยากให้เค้าเจอสิ่งดีๆ ใช่มั้ย...หนูคือสิ่งดีๆ นั้นนะรีบเดินเถอะ...เอกเห็นหนู คงดีใจ...."
"ค่ะ.." ปราณีเดินไปกับเนื้อทองอย่างมีความสุข
ด้านหน้าไนท์คลับพาราไดซ์ เอกภพเดินเข้ามามองไปรอบๆ บรรยากาศค่อนข้างเงียบเหงา เอกภพเดินไปทางด้านข้างของไนท์คลับ เห็นหมิงเซียนเดินมา เอกภพยิ้มให้แล้วเดินเข้าไปหา "ขอโทษนะครับ.....ที่นี่พาราไดซ์ไนท์คลับใช่มั้ยครับ"
“ที่ป้ายด้านหน้าติดไว้ว่า พาราไดซ์รึเปล่าล่ะคะ..." หมิงเซียนเอ่ยตอบกวนๆ ยิ้มๆ
"ใช่ครับ..."
“ถ้าใช่...ก็ใช่ค่ะ...จะมาสมัครงานเหรอ...” หมิงเซียนมองเอกภพอย่างสนใจ “ร้องเพลงเป็นรึเปล่า"
"ไม่ได้มาสมัครร้องเพลงครับ...ผมมาหาถิงถิง"
"ถิงถิง..." หมิงเซียนย้อนถามให้แน่ใจ
"ครับ...ถิงถิงอยู่ที่นี่ใช่มั้ยครับ"
หมิงเซียนมองอย่างพิจารณา"คุณเป็นใครอะ...เป็นอะไรกับถิงถิงเหรอ"
เนื้อทองทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรงเมื่อรู้จากสามีว่าเอกภพเข้ากรุงเทพฯ ไปตามหาถิงถิง "ไปหาถิงถิงที่กรุงเทพฯ เหรอ..." เนื้อทองหันมามองปราณี ซึ่งวางของที่ซื้อมาบนโต๊ะ แล้วต่อว่าสามี "เฮียปล่อยให้ลูกไปได้ยังไงเนี่ย..."