บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 22 หน้า 5
อุบลที่ถูกพระอรรคลากพาลงจากเรือน เห็นทิพยืนอยู่ก็ยิ่งอึ้งไป พระอรรคไม่ได้สนใจทิพ
พระอรรคสั่งจัน “พวกเอ็งรีบนำตัวอุบลไปพบกับแม่ของข้า ประเดี๋ยวจะไม่ทันการ!!” อุบลสะบัดจากพระอรรควิ่งไปดึงดาบของจันมา “เจ้าจะทำเยี่ยงไรอุบล?”
อุบลเอาดาบมาทาบคอตนเอง “ให้น้องตายเสียยังจะดีกว่าที่จะทิ้งแผ่นดินเกิดและคุณพระ!!”
“คุณพี่!!” ทิพร้องอย่างตกใจ
พระอรรคอึ้ง ทุกคนพากันตกใจ พระอรรคมองหน้าอุบล เห็นแววตาเด็ดเดี่ยว พระอรรคเดินเข้าไปใกล้อุบล อุบลถอยหลัง แต่ไม่ทัน พระอรรคพุ่งเข้าไปคว้ามือที่ถือดาบของอุบล แต่กลับกดมืออุบลให้ดาบชิดคอมากขึ้น ทิพตกใจ
พระอรรคพูดนิ่งๆ “ถ้าเช่นนั้นก็ตายเสียตอนนี้ด้วยน้ำมือของข้าเถิด!!”
อุบลอึ้ง มองเห็นแววตาของพระอรรคที่โหดเหี้ยม ราวกับจะฆ่าตนได้จริงๆ มองไปเห็นทิพก็ยิ่งเสียใจ อุบลน้ำตาไหล “เอาเลยเจ้าค่ะ อย่ารอช้าอยู่...ถ้าน้องจะต้องตายก็ขอให้ตายด้วยน้ำมือของคนที่น้องรักแลบูชาเถิด!!”
“อย่าท้าข้าอุบล!”
อุบลน้ำตาไหล “ถ้าหมดซึ่งรักและเมตตาต่อกันแล้ว ก็ขอให้บั่นคอน้องเสียเถิดเจ้าค่ะ”
พระอรรคมองเห็นอุบลร้องไห้ก็อึ้งไป สองคนจ้องตากัน ในที่สุดพระอรรคเป็นฝ่ายดึงดาบออกจากคออุบล “หากเพลานั้นมาถึง ข้าจะไม่รอให้เจ้าท้าทายข้าเยี่ยงนี้อีก!!” เขาเดินปึงปังออกไป
อุบลทรุด ทั้งเสียใจและใจเสียกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทิพรีบเข้าไปดูอุบล แต่อุบลได้แต่ร้องไห้ไม่มองหน้าทิพ
อุบลมองอัคนีทั้งเสียใจและผิดหวัง “เพียงเพราะท่านต้องการจะรับทิพมาเป็นเมียของท่าน!!!”
“แต่ถ้าวันนั้นคุณยอมไป ทุกอย่างก็จะไม่เป็นแบบนี้!!!”
“ท่านโทษว่าเป็นความผิดเรางั้นหรือ?!!!”
“ไม่จริงใช่มั้ยคะพี่อัค? พระอรรคไม่ได้ฆ่าคุณอุบลเพื่อหนีไปกับทิพนี่คะ พี่เคยบอกเองว่าเขาไม่ได้หนีไปด้วยกัน” ทิพอาภาถาม
“อุบล... นอกจากคุณ ผู้ชายคนนั้นไม่เคยรักใครอีก!!” อัคนีทั้งเสียใจและรู้สึกผิดแทนพระอรรคที่ปล่อยให้อุบลเข้าใจผิดไปมากมายขนาดนี้
พระอรรคยื่นสีเขียนรูปให้ทิพ
ทิพดีใจ “สีเขียนรูป...ให้น้องหรือเจ้าคะคุณพระ?”
“ข้าให้เจ้าเพื่อจักฝากเจ้าเขียนรูปแม่อุบล กว่าโรงละครจะเสร็จ รูปก็คงเสร็จพอดี”
“เจ้าค่ะ...น้องจะวาดพี่อุบลให้สุดฝีมือ”
“ดี! แล้วข้าจักมีของมาให้เจ้าอีก”