บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 10 หน้า 5
“ไม่ต้องห่วงนะครับคุณน้า ห่วงแค่ลูกสาวคุณน้า จะยอมให้ผมดูแลรึเปล่าก็พอ”
รินส่ายหัว “ฉันว่าไปได้ละล่ะ ไป”
“โอเค ผมไปนะครับ”
“เดินทางดีๆ นะลูก และทีหลัง ไม่เอาละนะ น้า เน้อ เรียกแม่ เรียกพ่อ เราคนคุ้นเคย”
“พ่อ! เป็นไปกับแม่ด้วยเหรอ”
รินส่ายหัว ทำหน้าหงุดหงิด แล้วเดินไปสตาร์ทรถ ปาลยิ้มๆ มองตาม ไหว้พ่อแม่ แล้วเดินตามไป
ภายนอกสนามบินภูเก็ต รินขับรถมาจอด ปาลยกกระเป๋าลงจากรถ “ยังทันใช่ไหม”
“ถมเถคุณ อีกตั้งเกือบชั่วโมง”
“น้องปาล / คุณริน” รินกับปาลหันมองตามเสียง ทั้งคู่เห็นคุณน้อยในชุดเที่ยวทะเลสุดฤทธิ์
ปาล ริน คุณน้อย ทั้งหมดนั่งคุยกันในร้านกาแฟสนามบิน หรือ มุมใดใด
“แฟนพี่มาจากอิตาลี พี่ก็เลยพาเขามาเที่ยว แล้วนี่ปาลกับน้องริน ก็มาเที่ยวกันเหรอคะ”
“ผมมาทำงานน่ะครับ แต่คุณรินบ้านเขาอยู่ที่นี่ พอดีบังเอิญมาเจอกัน”
“อุ๊ย ตายแล้ว เหมือนที่บังเอิญเจอพี่เนี่ยเหรอคะ อะไรจะโลกกลมพรหมลิขิต ขนาดนั้นคะเนี่ย เอ๊ะ แล้วละครนางบาปบางบัวบานไปถึงไหนละคะเนี่ย” ปาลกับรินมองหน้ากันอึกอักๆ
“คือ ตอนนี้เราพักกองชั่วคราวน่ะค่ะ พอดี อยากปรับบทอะไรนิดหน่อย”
“อ้าว เหรอคะ ทำไมล่ะคะ บทเดิมที่คุณรินให้พี่อ่านเรื่องย่อ ก็สนุกดีออก ที่นางหยาดทาสใจบาป มันวางยาคุณกำไล ตายยกครัวน่ะค่ะ”
“คือพอดี...ทางพี่ณุน่ะค่ะ รู้สึกขึ้นมาว่า นางหยาดอาจไม่ได้เลวดังที่ตำนานว่ากันมา”
Oh Christ! หมายความว่ายังคะ ตกลงคุณรินทำละครหรือทำสารคดีคะเนี่ย แหม แล้วเรื่องย่อใหม่จะเปลี่ยนไปยังไงคะ ถ้านางหยาดกลายเป็นทาสที่แสนดี แล้วใครจะฆ่าคุณกำไลล่ะค่ะ”
“รินยังไม่ทราบเหมือนกันค่ะ พี่ณุกำลังแก้บทใหม่อยู่”
ปาลนั่งฟังเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างสงสัย แล้วตัดสินใจพูดขึ้นมา “คุณน้อยครับ”
“ขา”
“นอกจากนางหยาด คุณน้อยเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับ...ทาสที่ชื่อ..”
รินหันไปมองหน้าปาล อย่างไม่แน่ใจว่าควรถามไหม แต่ปาลพยักหน้ามุ่งมั่น “เอ่อ ...หยด น่ะครับ”
“หยดเหรอคะ...” น้อยทำท่านึก “น้อยก็จำไม่ได้ แต่ตอนเด็กๆ ทวดของน้อยก็ชอบขู่ว่า ถ้าดื้อผีอีหยดจะมาหัก