บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 8 หน้า 4
วรนาฎจะเดินออกแต่ชะงัก รู้สึกมีพลังปะทะจากด้านหลัง หันไปมองเห็นกษิดิศถือพระขรรค์เงินเทวดายืนอยู่
“เวลาของแกจบแล้ว....”
วรนาฎอึ้ง กษิดิศชักพระขรรค์ออกจากฝัก พระขรรค์เปล่งประกาย จนวรนาฎผงะ “พระขรรค์เงิน”
วรนาฎถอยกรูด กษิดิศเห็นร่างอสูรซ้อนอยู่ภายในวรนาฎ “เป็นแกจริงๆ ไอ้อสูรร้าย”
วรินทร์วิ่งเข้าไปหาสนทรรศน์ “พี่ทรรศน์เป็นยังไงบ้างคะ”
“โอเค พี่โอเค”
นักศึกษาที่อยู่ในรถคลายจากมนต์สะกด เปิดประตูลงมางงๆ
“ขับรถประสาอะไร นี่มันในมหาวิทยาลัยนะ”
คนอื่นๆก็รุมกันเข้ามาด่านักศึกษาที่งงเป็นไก่ตาแตก
“ใช่ๆ เมาหรือเปล่าเนี่ย / ขับอย่างงี้ได้ไง”
เมย์กับพลอยวิ่งมาดูเป็นคนท้ายๆ สนทรรศน์นึกถึงสร้อยพระขรรค์ได้ รีบวิ่งไปดู หยิบขึ้นมาเห็นสร้อยหัก เสียงกรี๊ดของวรนาฎดังเข้ามา
วรนาฎวิ่งหนีกษิดิศมา “ช่วยด้วย อุ้ยช่วยยายด้วย”
“คุณยายใหญ่”
วรนาฎวิ่งผ่าเข้ามาหาหลานสาว กษิดิศถือพระขรรค์ชี้ “ทุกคนถอยไป”
สนทรรศน์เห็นพ่อตกใจมาก “พ่อ”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ”
“ยายไม่รู้ อยู่ดีดีผู้ชายคนนี้ก็จะมาทำร้ายยาย”
“พ่อทำอะไรเนี่ย “
“ผู้หญิงคนนี้ถูกอสูรสิงร่างอยู่ พ่อต้องจัดการไล่อสูรออกจากร่างของเค้า”
“คุณลุงคะ นี่คุณยายวรนาฎ คุณยายใหญ่ของอุ้ยค่ะ”
“ไม่ใช่ มันแค่อาศัยร่างของยายหนูเท่านั้น ออกจากร่างนี้ซะ”
สนทรรศน์มองคนที่รายล้อม อายมาก “พอแล้วครับพ่อ กลับบ้านกับผมเดี๋ยวนี้” สนทรรศน์ดึงกษิดิศ แต่กษิดิศไม่ยอม สะบัดแล้วพุ่งเข้ามา ผลักวรินทร์ไป จะฟันวรนาฎ วรนาฎหลบ สนทรรศน์พุ่งเข้ากอดพ่อไว้ นักศึกษาชายคนอื่นๆ พุ่งเข้ามาช่วยจับ
วรินทร์วิ่งเข้าไปประคองยาย “อุ้ย พายายออกไปจากที่นี่เถอะ ยายกลัว” วรินทร์รีบประคองยายออกไป
สนทรรศน์แย่งพระขรรค์ออกจากมือพ่อจนได้
กษิดิศโวยวาย “เอาพระขรรค์คืนมา พ่อต้องกำจัดอสูร อย่าให้มันหนีไป”
วรินทร์อึ้ง วรนาฎมองสะใจ เมย์กับพลอยทำหน้าแขยงพ่อสนทรรศน์ ที่ถูกลากผ่านหน้าไป
วรินทร์ประคองวรนาฏเดินมานั่งที่ม้าหิน “คุณยายนั่งพักก่อนค่ะ เดี๋ยวอุ้ยจะโทรตามพี่สว่างให้เอารถมารับตรงนี้”
“ยายไม่ได้เป็นไร แค่ตกใจน่ะ “
“เท่าที่อุ้ยรู้จัก ถึงแม้คุณพ่อพี่ทรรศน์จะมีนิสัยแปลกๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะหนัก ถึงขั้นทำร้ายคนอื่นแบบนี้”
“เพราะพระขรรค์เล่มนั้น พระขรรค์โบราณมักจะมีอาถรรพ์ยิ่งได้มาโดยมิชอบ จึงถูกอำนาจลี้ลับครอบงำจิตใจ คุ้มดีคุ้มร้าย”