บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 19 หน้า 8
สุดาดวงก็อึ้งไป ไม่ทันตอบ สว่างวิ่งหน้าตื่นเข้ามา “คุณผู้หญิงครับ คุณผู้หญิง เชิญที่หน้าบ้านหน่อยครับยุ่งกันใหญ่แล้ว”
“มีอะไรสว่าง”
หน้าบ้านมนัสวานิชย์ โอฬารเถียงกับญาติปลอม “ไม่ใช่มั้ง ทำไมผมไม่เคยเห็นพวกคุณ มาก่อนเลยล่ะนี่มามั่วกินฟรีรึเปล่า”
สุดาดวง วรินทร์ เข้ามา “ใจเย็นก่อนค่ะคุณ ขอโทษนะคะไม่ทราบพวกคุณมาจากญาติทางสายไหนคะ”
“ก็ ก็ทางสายหลวงเมฆไง “
“เอ... ไม่เคยได้ยินเลย ไม่ทราบเป็นสายของคุณยายทวดทรัพย์รึเปล่าคะ”
“นั่นแหละๆ สายนั้นแหละ”
วรินทร์กระซิบ “คุณแม่คะ แต่ยายทรัพย์เป็นสาวโสดไม่ใช่เหรอคะ”
โอฬารไม่เชื่อ “ผมว่าผมขอหลักฐานดีกว่า ต้องมีซักอย่างสิ จริงไหม รูปภาพรึอะไรก็ได้”
“บ้านไฟไหม้ไปหมดแล้ว หลักฐานอะไรไม่มีหรอก“
มาณพเสนอ “ผมว่าเชิญคุณยายใหญ่มาตัดสินดีกว่า ท่านต้องจำได้แน่ “
“สวัสดีจ้ะ“ ทุกคนมองไป เป็นวรนาฏในชุดโบราณ สวยสง่า เดินเข้ามากับรังสรรค์ รังสรรค์ถือกล่องไม้สักโบราณมา “ขอต้อนรับ ลูกหลานพระยาเชลียงทุกคน”
นัยน์เนตรแนะนำ “นี่คือคุณยายวรนาฎค่ะ คุณพ่อ” มาณพนึกไม่ถึงไหว้
พวกญาติปลอมยิ่งงง “เนี่ยเหรอคุณยายวรนาฎ..ทำไมสาวเงี้ย”
ลูกสาวกระซิบถาม “โห ไหนแม่บอก ยายวรนาฎต้องแก่จนเลอะเลือน จำใครไม่ได้แล้วไง”
คนเป็นแม่ไม่รู้ทำไง รีบเข้าไปกราบ “คุณยายขา หลานเองค่ะ ทิพย์วรรณ นี่พี่สมบัติ สามีหลาน แล้วนี่น้องกิ๊บลูกสาวค่า คุณยายคงจำเราไม่ได้แน่ๆ คือเราย้ายไปอยู่ต่างประเทศ เพิ่งกลับมาน่ะคะ”
“จ้ะ จำไม่ได้จริงๆ” ทั้งสามซีด “จะเอานิยม นิยายอะไรกับคนแก่ อีกอย่างเรื่องอดีต เราไม่อาจรู้ได้หรอก ถ้าบอกว่าญาติก็คือญาติ เราต้องเชื่อใจกันถึงจะถูก ดีซะอีก คนเยอะ คึกคักดี”
“กราบขอบพระคุณค่า ช่างเป็นร่มโพธิร่มไทรของลูกหลานจริงๆ กราบคุณยายซะลูก”
“ผมมาณพครับ”
“นัยน์เนตรเล่าถึงคุณอยู่เรื่อย....ดีใจนะที่มา เดี๋ยวเข้าไปคุยกันข้างใน สรรค์ ช่วยแจกเข็มกลัดทองคำประจำตระกูล ให้ญาติๆ ทุกท่านด้วย” วรนาฎเปิดกล่องไม้เห็นเป็นเข็มกลัดทองคำเล็กหลายอัน ญาติปลอมตาโต “แต่มีข้อแม้นะ ญาติทุกคนจะต้องถอดพระและเครื่องลางทุกชนิดฝากไว้ก่อน....”
รังสรรค์สงสัย “ทำไมละครับ คุณยายใหญ่”
“เพื่อจะให้ดวงวิญญาณของบรรพบุรุษเรา มาร่วมเป็นสักขีพยานในงานนี้ด้วยไงล่ะ”
วรินทร์รู้สึกกลัว