บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 3 หน้า 2

ช่วงเช้า ที่ฐานทัพเรือสัตหีบ เหล่าทหารต่างเดินรีบเร่งเข้าที่ทำงาน มีกลุ่มพลทหารฝึกซ้อมวิ่งอยู่ตามชายหาด ผู้การ และรองผู้การมาดูบดินทร์คุมทีมซีลฝึกที่ชายหาด พอบดินทร์ และทีมซีลเห็นผู้การมายืนดู ทุกคนหยุดการฝึก ยืนตรงตะเบ๊ะผู้การ ผู้การเรียกบดินทร์เข้าไปหา

ในความมืดมิดที่มองไม่เห็น หลังจากที่นาวินหมดสติเพราะโดนแรงระเบิด ชายหนุ่มได้ยินเสียงเรียกของช่อฟ้าดังขึ้นในความมืดนั้น “คุณคะ....คุณนาวิน..”นาวินลืมตาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงคนไข้ในห้อง ICU เหงื่อออกเต็มหน้า อาการของชายหนุ่มดีขึ้นมากเพราะไม่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจแล้วจะมีเพียงแค่สายน้ำเกลือที่ยังคงอยู่เท่านั้น นาวินเห็นช่อฟ้ายืนอยู่ข้างเตียง ส่งยิ้มหวานให้ก็ดีใจที่เห็นหน้าช่อฟ้า ทั้งสองคนสบตานิ่งครู่หนึ่ง“คุณฝันร้าย..”พยาบาลเปรย “ปกติผู้พันจะรู้ตัวก่อนพยาบาลเดินมาถึงเตียงนะคะ แต่วันนี้หลับสนิท”นาวินมองหน้าพยาบาลอย่างสงสัยช่อฟ้าอธิบาย “เพราะทานยาที่ทำให้หลับสบาย”“ยานอนหลับเหรอครับ” นาวินย้อนถาม“เป็นยาคลายเครียดค่ะ ไม่ใช่ยานอนหลับ…พยาบาลแจ้งหมอว่าคนไข้นอนหลับไม่สนิท เหมือนคอยระวังตัวตลอด หมอเลยต้องให้ยา จะได้พักจริงๆ...แต่ก็ได้ผลดีนะคะ พักผ่อนได้ดี ร่างกายก็ฟื้นตัวเร็ว...”“คุณพยาบาลช่างสังเกตนะครับ” พยาบาลยิ้มช่อฟ้าเอ่ย “อาการคุณดีขึ้นมากแล้ว คุณไม่ต้องอยู่ห้องนี้แล้ว”“ได้กลับบ้านแล้ว” นาวินยิ้มอย่างดีใจช่อฟ้าหัวเราะเบาๆ “ยังหรอกค่ะ...สักครู่จะมีเจ้าหน้าที่ย้ายคุณไปเข้าห้องพักนะคะ..” ช่อฟ้ากับพยาบาลก็เดินออกไป นาวินมองตามช่อฟ้าไม่วางตา...

ช่อฟ้าเดินออกมาจากห้อง ICUพยาบาลเดินตามด้วย “ผู้พันฟื้นตัวเร็วมากนะคะ...ถ้าเป็นคนอื่นคงต้องนอนห้อง ICU อีกหลายวัน”“แต่แผลภายในยังไม่หายหรอก...” ช่อฟ้าหันมาสั่งพยาบาล “ช่วยแจ้งให้ที่บ้านผู้พันรู้ด้วยนะ...เรื่องที่ย้ายห้องพัก”“ค่ะ คุณหมอ..”เจษฎาเดินมาอีกทางท่าทางรีบร้อน พอเห็นช่อฟ้าก็หยุดทัก “อ้าว..ช่อ…”ช่อฟ้ายิ้มๆ “จะรีบไปไหนคะ”เจษฎาบอกด้วยท่าทางภูมิใจ “มีประชุมข้างนอกจ้ะ...มีโรงพยาบาลเอกชนเค้าเชิญไปเป็นที่ปรึกษา…”