บทละครโทรทัศน์ กลรักเกมมายา Love and Lies ตอนที่ 5 หน้า 2

แจกันกดลงที่คอเบลค่อยๆมีเลือดซึมออกมานิดๆ เบลพูดไปร้องไห้ไป “ถ้าแกเข้ามาอีก ฉันจะฆ่าตัวตาย… คนอื่นจะได้คิดว่าแกเป็นฆาตกร”

ภูมิตกใจ ยกมือขึ้น “ใจเย็นก่อน จะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไม”

ภูมิค่อยๆก้าวเข้ามาหาเบล เบลจึงยกเศษแจกันขึ้นมากำแน่น ง้างเพื่อจะแทงที่ตัวเอง

ทามกำลังนั่งทำรายงานอยู่ที่โต๊ะ เห็นถ้วยมาม่าวางอยู่ข้างๆ ทิมเดินเข้ามา

ทามหันมองทิมอึ้งๆ “มาทำไม”

“นี่ก็บ้านพี่เหมือนกันนะเว้ย” ทามหันหน้าหนีเซ็งๆ ทิมมองทามแล้วถอนหายใจ “อยู่ที่นี่คนเดียว… เหงาไหม กินพวกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอีกแล้วนะ บอกแล้วไงว่ามันไม่มีประโยชน์ เดี๋ยวฉันทำให้แกกินใหม่ดีกว่า”

ทามถอนหายใจ ทิมจะหยิบชามบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไปเททิ้ง แต่ทามห้ามไว้ก่อน “อย่ามายุ่ง ...จะกินตอนนี้” ทามก้มลงทำงานต่อ

ทิมเซ็งๆแล้วเดินถือถุงพลาสติกไปที่ตู้เย็น แล้วเอาพวกของแห้งและอาหารกระป๋องจากในถุงพลาสติกค่อยๆเก็บในชั้นตู้เย็นและตรงชั้นวางของ ทามเหล่มองนิ่งๆ สังเกตเห็นว่าพี่ชายมีสีหน้าเป็นห่วง

ทิมชวน “ไปอยู่ด้วยกันไหม ไปอยู่ที่คอนโดกับพี่ไหม …ไม่รู้ว่าแม่จะฟื้นตอนไหน แกจะอยู่คนเดียวแบบนี้มันลำบาก

ไปอยู่ด้วยกันน่าจะสะดวกกว่า พี่ก็สบายใจด้วย”

ทามนิ่งคิด สีหน้าลำบากใจ “ทำไมต้องไป... เดี๋ยวแม่ก็ฟื้นแล้ว”

“จะรู้ได้ไงว่าแม่จะฟื้นตอนไหน”

ทามเสียงแข็ง “เดี๋ยวแม่ก็ฟื้น”

ทิมหันมามอง เห็นข้างในแววตาของทามที่เหมือนจะร้องไห้ “ตามใจ แต่ถ้ามีปัญหาอะไรก็โทรมาได้ตลอดนะ” ทิมลุกขึ้นแล้วจะเดินออกไป

ทามรีบพูด “เงินที่โอนมา จะคืนให้ตอนที่มีเงินนะ แต่ทีหลังไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวใช้จากบัญชีแม่ก็ได้ ..ยังมีอยู่” ทิมพยักหน้า “พี่ทิม ทำไมพี่ยังติดต่อพ่ออยู่อีก พี่ไม่โกรธพ่อบ้างเหรอ”

“ไม่หรอก… พี่คิดว่าพ่อเขาคงมีเหตุผลของเขา”

“พี่รู้เหรอว่าเหตุผลอะไร”

“เปล่า…ไม่รู้หรอก”

“ไม่รู้แล้วทำไมพี่ยังเชื่อว่าเขามีเหตุผล”