บทละครโทรทัศน์ กลรักเกมมายา Love and Lies ตอนที่ 5 หน้า 3

“จะดีจะร้ายเค้าก็คือพ่อของเรา” ทามนิ่งไป ทิมมองทามนิ่งๆยิ้มบางๆ “ถ้าเปลี่ยนใจอยากมาอยู่ด้วยกัน… ก็รีบบอกนะ”  ทิมเดินออกไป

ทิมเดินเข้ามาในรถ มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา ทิมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเห็นว่าเป็นเบล ทิมกดรับสาย “ฮัลโหล”

“คุณมาหาฉันหน่อยได้ไหม” เบลนั่งร้องไห้อยู่ที่พื้นด้วยความรู้สึกกลัวและโกรธจนทำอะไรไม่ถูก เบลหันไปมองที่กล้องวงจรปิด

ทิมตกใจ “คุณเป็นอะไรรึเปล่า” เบลเงียบไม่ตอบ แต่ร้องไห้หนักขึ้น ทิมรีบหยิบไอแพดขึ้นมาเปิดดู ภาพในไอแพดเห็นเบลกำลังนั่งร้องไห้อยู่ที่พื้น และกำลังกำบางอย่างไว้ในมือแน่น เลือดออกที่มือเบล ทิมเป็นห่วงเบลขึ้นมาทันที “รอผมก่อนนะ เดี๋ยวผมจะรีบไป” ทิมกดวางสายโทรศัพท์ แล้วรีบสตาร์ทรถขับออกไป

-

ภูมินั่งอยู่ในรถหน้าคอนโดเบล สีหน้าไม่พอใจ ภูมิเซ็งทุบพวงมาลัยรถ นึกถึงเหตุการณ์ตอี่เบลกำเศษแจกันง้างแขนจะทิ่มตัวเอง

“หยุด!!! พอแล้ว” เบลชะงักแล้วมองภูมิ “ตกลงฉันไป…อย่าคิดว่าจะรอดได้ตลอดนะ” ภูมิเดินออกไป เบลหมดแรง ทรุดตัวลงที่โซฟา

ภูมิกำลังจะขับรถออกไป แต่หันไปเห็นว่า ทิมกำลังเดินผ่านที่หน้ารถของตัวเอง ภูมิมองตามทิม สีหน้าคิดบางอย่างแล้วแสยะยิ้ม ก่อนจะสตาร์ทรถแล้วขับออกไป

เบลกำลังนั่งตัวสั่น หวาดระแวงอยู่

“คุณเป็นอะไรอ่ะ เกิดอะไรขึ้น” เบลเงยหน้ามองทิมอึ้งๆ ทิมเหลือบเห็นในมือเบลกำเศษแจกันเอาไว้จนเลือดออก ทิมรีบนั่งลงข้างๆแล้วจับมือเบลมาดู เบลไม่พูดอะไร เอาแต่ร้องไห้ ทิมคลายมือเบลออก แล้วหยิบเศษแจกันออก “ดีนะ แผลไม่ลึกเท่าไหร่… นี่คุณจะไม่บอกอะไรผมจริงๆใช่ไหม”

“ฉันขอโทษนะที่เรียกคุณมาดึกๆ แต่ฉันไม่รู้จะโทรหาใครแล้วจริงๆ”

ทิมมองเบลด้วยความเป็นห่วง เบลก้มหน้าไม่มีสติ “กล่องปฐมพยาบาลอยู่ไหน” เบลเบลอๆไม่ตอบ “มีไหม…”

เบลยังสั่นกลัวอยู่ ทิมมองอย่างเห็นใจแล้วเดินออกไปหาเอง เบลมองตามไปงงๆ

เบลนั่งขดอยู่ที่โซฟาตัวสั่นๆกลัวๆ ทิมหยิบกะละมังใบเล็กมาพร้อมกับขวดน้ำดื่มมา ทิมเดินกลับเข้ามาที่โซฟาพร้อมกับกล่องปฐมพยาบาลด้วย ทิมล้างแผลที่มือเบลด้วยน้ำเปล่า ล้างเสร็จเอากระดาษทิชชู่ซับมือให้แห้ง เบลเอามืออีกข้างจับไหล่ทิมไว้ ทิมหยดแอลกอฮอล์ใส่สำลี เบลรีบชักมือกลับ

“เอ้า เอามือมาสิ ผมจะทำแผลให้คุณ ไม่เจ็บหรอกน่า นิดเดียว”