บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 3 หน้า 3
ด้านหลังบาร์ยูโทเปีย จอร์ชเปิดประตูออกมาด้านหลังบาร์ คนสามคนยืนพิงกำแพงอยู่ ขยับเดินตามไป
จอร์ชรู้ตัว แต่ก็ยังคงเดินไปต่อ จนกระทั่งคนสามคนเข้ามาขวางไว้
“มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่า”
“แกก็รู้นี่ ว่าฉันต้องการอะไร” เห็นปืนในมือเล็งตรงไปที่จอร์ช
มุมไม่ไกลกันนัก ยูซ่าแอบมองดูด้วยสีหน้าตื่นเต้น จอร์ชไม่รอช้า ตวัดเท้าเตะปืนในมือธงรบ จนปืนกระเด็นไป แล้วถีบซ้ำเข้าไปอีกที ธงรบรีบกระโดดขึ้นตั้งหลัก มองจ้องจอร์ช ลูกน้องของธงรบเข้ามาจะรุมอัดจอร์ช แต่ธงรบทำสัญญาณมือ บอกให้ทุกคนถอยออกไป ทั้งหมดทำตามคำสั่ง แล้วจอร์ชกับธงรบจะเข้าสู้กันท่ามกลางความมืด ทั้งคู่ผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างดุเดือด สุดท้ายธงรบพลาดเสียท่า ตธงรบก็ไม่ยอมง่าย ๆ เพียงเสี้ยววินาที ก็โผไปหยิบปืนบนพื้นขึ้นมา ยิงใส่จอร์ช ปัง ! จอร์ชนิ่งค้างอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่จะทรุดฮวบไป ธงรบเข้าไปหาจอร์ช พยายามค้นหาของในตัวเขา “อยู่ไหน ของของฉันอยู่ที่ไหน”
จอร์ชยิ้มอย่างสะใจ “หาให้ตาย แกก็หาไม่เจอ เพราะมันไม่ได้อยู่ที่ฉัน”
“แล้วมันอยู่กับที่ไหน กับใคร”
จอร์ชยิ้มอย่างสะใจ ก่อนที่จะสิ้นลมหายใจ
“โธ่เว้ย” ธงรบลุกขึ้น กระหน่ำกระสุนใส่ร่างจอร์ชเข้าไปอีกหลายนัด ปัง ปัง ปัง ธงรบยืนกำปืนแน่น ขบกรามแน่นจนเส้นขึ้นหน้า จอร์ชแน่นิ่ง ตายคาที่ ธงรบมองจ้องอย่างโกรธแค้น ก่อนหันขวับไปทางที่ยูซ่าหลบอยู่
แต่ตอนนี้ยูซ่าหายไปแล้ว
บาร์ยูโทเปีย ห้องแต่งตัว ยูซ่าตะลึงกับภาพอดีตที่มองเห็น “หา !”
พิ้งค์ บับเบิ้ล และเจ๊สา กำลังช่วยกันหารถของเจ๊สาอยู่ในซอย ซึ่งรถจอดเรียงแถวกันเป็นพรืด
“เจ๊ ถามจริงนะ จอดรถแล้วถ่ายรูปไว้ดูเนี่ย มันอยากตรงไหนเหรอ โหย เบื่อจะหาแล้วเนี่ย”
“อย่าเพิ่งเบื่อสิบับเบิ้ล ช่วยกันหาก่อน เจ๊จำได้ว่าจอดไว้แถว ๆ นี้แหละ”
“เอางี้ดีกว่า แยกกันหา ใครเจอก็ค่อยโทรบอกกัน”
“ดีเหมือนกัน งั้นฉันไปทางนี้ ส่วนเจ๊ไปทางนู้นเลย ไม่ต้องมาเดินทางเดียวกัน”
“จ้า”
บับเบิ้ลกับเจ๊สาเดินฉีกออกไป ขณะที่พิ้งค์ยังมองหาอยู่แถวนั้น และแล้วเมื่อหันมา สีหน้าของพิ้งค์ก็เปลี่ยน เพราะคิดไม่ถึงว่าจะเจอสิ่งที่อยู่ตรงหน้า “หะ !”