บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 10 หน้า 10
บ้านเต็กกลางคืน ตี๋เล็กโมโหที่ถูกเถ้าแก่สุงขัดขวาง “อั๊วไม่ดีตรงไหน! อาแปะสุงถึงได้ไม่ยอมยกน้องหงส์ให้อั๊วสักที !”
“หรือว่าที่พี่ใหญ่ทำยึกยักท่านั้นท่านี้ เพราะอยากจะยกอาหงส์ให้แต่งงานกับไอ้ทรงกลด ลูกชายหัวหน้าแก๊งเขี้ยวสิงห์ถึงได้ร่ำๆ จะแต่งตั้งเถ้าแก่ตงขึ้นมานั่งเก้าอี้นายกสมาคมเลือดมังกรคนต่อไป”
“ไม่ได้นะอาป๊า อั๊วรักน้องหงส์ อยู่ๆจะให้คนอื่นมาชุบมือเปิบได้ยังไง”
“ใครได้แต่งงานกับอาหงส์ก็เท่ากับได้ครอบครองโรงงิ้วเฟิ่งหวงด้วย... อั๊วไม่มีวันยอมปล่อยให้ที่ดินหัวมังกรหลุดมือไปได้”
“อาป๊าเอ่ยปากขนาดนี้ อาแปะสุงยังปฎิเสธไม่ไว้หน้า แล้วเราจะไปทำอะไรได้”
เต็กครุ่นคิด ก่อนยิ้มพรายออกมา มีวิธีแล้ว “คนอย่างอั๊วไม่จนแต้มง่ายๆหรอก”
ตี๋เล็กสงสัยเต็กมีแผนการอะไรในใจ
รถของเต็กจอดที่หน้าคฤหาสน์เมฆินทร์ เต็กเอาของกำนัลเป็น “โสมคน”มาให้เมฆินทร์
“โสมคนถือเป็นของหายากกว่าจะโตได้ต้องใช้เวลา 40 ปีเป็นอย่างต่ำสรรพคุณช่วยรักษาโรคภัยได้สารพัด
แล้วยังเป็นยาอายุวัฒนะอีกด้วยนะครับท่าน”
“เห็นทีฉันคงต้องลองพิสูจน์ดูสักหน่อยว่าจะดีจริงอย่างที่เถ้าแก่เต็กว่ามาหรือเปล่า... ขอบใจๆ... “ เมฆินทร์หัวเราะชอบใจ เมฆินทร์มองไปทางตี๋เล็กที่นั่งพินอบพิเทาอยู่ข้างๆ
“นี่ตี๋เล็ก ลูกชายของกระผมครับ”
“อ้อ...ฉันจำได้แล้ว ตอนเด็กๆเถ้าแก่เคยเอาลูกชายขี่คอเดินตระเวนทั่วเยาวราชอยู่บ่อยๆ”
“กระผมตั้งใจจะพาตี๋เล็กมาฝากตัวกับท่าน อยากให้ท่านเมตตาถือเสียว่าเป็นลูกเป็นหลาน”
“ถ้ามีเรื่องอะไรก็มาปรึกษาฉันได้ ฉันยินดีให้ความช่วยเหลือ”
“ตอนนี้ลูกชายของกระผมมันไปแอบหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งเข้าครับท่าน”
เมฆินทร์หัวเราะ “งั้นเหรอ ! ดีๆ ลูกสาวบ้านไหนล่ะ ฉันจะได้เป็นเถ้าแก่ทาบทามสู่ขอให้”
เต็กเตือนตี๋เล็ก “รีบเรียนท่านไปสิ”
“ผมหลงรัก...อาหงส์ ลูกสาวเถ้าแก่สุง หัวหน้าแก๊งหงส์ดำครับท่าน”
เมฆินทร์หุบยิ้มทันที ตัวเองก็หวังจะกินหญ้าอ่อนอย่างหงส์อยู่เหมือนกัน ก่อนรีบกลบเกลื่อน ทำท่าตกใจ “หนูหงส์เหรอ.... “เมฆินทร์รีบหัวเราะกลบเกลื่อน “ดีสิ ดี !มิตรภาพระหว่างแก๊งหงส์ดำกับแก๊งกระเรียนจะได้แน่นแฟ้นกันยิ่งขึ้น....” เต็กกับตี๋เล็กใจชื้น เมื่อเห็นท่าทีอันเสแสร้งของเมฆินทร์ “แล้วนี่เถ้าแก่สุงเค้าว่ายังไงมั่งล่ะ”
“หากท่านกรุณาให้เกียรติเป็นผู้ใหญ่สู่ขอ พี่ใหญ่ก็คงไม่ขัดข้อง”