บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 11 หน้า 4
จิดาภานั่งรออัคคีอยู่ในร้านกาแฟตั้งนานอัคคีก็ยังไม่กลับมา “ไปห้องน้ำแค่นี้ทำไมนานจัง” จิดาภาโทรตามอัคคี แต่อัคคีไม่รับสาย “ไม่ยอมรับโทรศัพท์อีก หายไปไหนของเค้า” จิดาภานั่งรออัคคีอยู่อีกครู่หนึ่ง แล้วก็ตัดสินใจออกไปเดินตามหาอัคคีที่นอกร้าน
จิดาภาเดินออกมาจากร้านกาแฟ เป็นจังหวะเดียวกับที่ฉัตรชนกกำลังจะเดินเข้าไปในร้านพอดี ฉัตรชนกหิ้วถุงโทรศัพท์มือถือที่เพิ่งซื้อให้ฉัตรชบาติดมือมาด้วย
ฉัตรชนกยิ้มดีใจที่ได้เจอ “อ้าวคุณจิ”
จิดาภาหน้าเสีย กลัวฉัตรชนกเจออัคคีที่นี่ “คุณฉัตร...”
“คุณจิมาคนเดียวเหรอครับ”
“มากับเพื่อนน่ะค่ะ แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้หายไปไหนแล้ว คุณฉัตรล่ะคะ มาคนเดียวเหรอคะ”
“ผมมากับชบาครับ นี่ก็ปล่อยให้ไปช้อปปิ้งอยู่ แล้วค่อยมาเจอกันที่ร้านนี้”
จิดาภาหลอกถาม เพราะจริงๆ แล้วก็อยากรู้เหมือนกันว่าอัคคีทำอะไรฉัตรชบาบ้าง “คุณฉัตรชบาเป็นยังไงบ้างคะ แล้วนายอัคคีอะไรนั่นได้ทำอะไรไม่ดีกับเธอหรือเปล่า”
“อัคคีไม่ได้ทำอะไรชบาหรอกครับ เค้าแค่จับชบาไปขังไว้ที่เกาะเฉยๆ”
“จริงเหรอคะ”
“ชบาบอกผมอย่างนั้นนะครับ แต่เท่าที่ดู สภาพจิตใจชบาค่อนข้างโอเค นายอัคคีคงไม่ได้ทำอะไรชบาจริงๆ”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีค่ะ” จิดาภามีสีหน้าสบายใจขึ้นนิดหนึ่ง
ฉัตรชบาเดินเข้ามาหาฉัตรชนก “พี่ฉัตร” เธอหันมาเห็นจิดาภาก็รู้สึกว่าหน้าคุ้นๆ “คุณ...ใช่คนที่ไปที่เกาะร้างกับพี่ฉัตรมั้ยคะ”
“ใช่ค่ะ”
ฉัตรชนกแนะนำ “คุณจิดาภา เป็นเลขาคนใหม่ของพี่เอง” ฉัตรชบายิ้มให้จิดาภาอย่างเป็นมิตร
ด้านหลังฉัตรชบา เห็นอัคคีตามมายืนแอบมองอยู่ห่างๆ
“เรากลับกันเถอะค่ะพี่ฉัตร ชบาหมดอารมณ์ช้อปปิ้งแล้ว”
“อ้าวทำไมล่ะ”
“เจอคนบ้าน่ะค่ะ รีบกลับกันเถอะค่ะพี่ฉัตร”
“โอเคๆ กลับก็กลับ ผมกลับก่อนนะครับคุณจิ แล้วเจอกันที่ออฟฟิศนะครับ”
“ค่ะ”
ฉัตรชนกกับฉัตรชบาเดินออกไป ฉัตรชนกหันกลับมามองจิดาภาอีกครั้ง จิดาภายกมือขึ้นโบกบ๊ายบายฉัตรชนกสีหน้ายิ้มแย้ม อัคคีทิ้งจังหวะให้ฉัตรชนกกับฉัตรชบาเดินห่างออกไปก่อน แล้วค่อยเดินเข้ามาหาจิดาภา
“กลับกันได้รึยังคุณจิ”