รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 18 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 18 หน้า 4
oey_tvs
1 กันยายน 2559 ( 12:02 )
382.6K
เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 18
12 หน้า

“ไปทำผมแต่เช้าเชียว...งานเลี้ยงตอนเที่ยงเหรอ"

"ถ้าไม่มีอะไร...แค่นี้ก่อนนะ"

"นี่...ชั้นเพิ่งสังเกตนะว่าเสี่ยของเธอมาอยู่ที่เซี่ยงไฮ้แล้วดูหนุ่มขึ้น หล่อขึ้นมากเลยล่ะ... ไม่รู้ว่า อากาศดี...หรือว่ามีผู้หญิงถูกใจอยู่ข้างๆ...ชั้นไม่กวนแล้วแค่นี้นะ" รมมี่วางสายลง ยิ้มนิดๆ ก่อนจะเดินไป

 

เหม่ยลี่นั่งมองโทรศัพท์นิ่ง ลินจงเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ พร้อมวางกาแฟร้อนลงแล้วหยิบโทรศัพท์ออกจากมือเหม่ยลี่อย่างเบามือ

เหม่ยลี่หันมามองลินจงแล้วยิ้มให้ พูดเสียงเบาๆ "ขอบใจนะ..."

ลินจงมองเหม่ยลี่อย่างเป็นห่วง "คุณรมมี่...โทรมาเล่าเรื่องเสี่ยให้คุณเหม่ยลี่เครียดอีกแล้วใช่มั้ยคะ"

"รมมี่เค้าเป็นนักแสดง...เป็นดาราก็เลยชินกับการออกอากาศน่ะ...พอเห็นอะไรก็ต้องสายตรงถ่าย ทอดสดมาให้คนดูอย่างชั้นรู้ด้วย"

ลินจงมองเหม่ยลี่อย่างเห็นใจ ถอนหายใจอย่างเซ็งๆ “ตกลงว่า คุณรมมี่นี่เค้าเป็นเพื่อนรักของคุณเหม่ยลี่จริงๆ หรือว่าเป็นนางมารร้ายปลอมตัวมากันแน่คะ"

เหม่ยลี่ไม่ตอบ แต่หยิบแก้วกาแฟขึ้นดื่ม ลินจงมองเหม่ยลี่อย่างเห็นใจ

 

ที่บ้านพักในพาราไดซ์ หมิงเซียนเดินเซ็งๆ ออกมานั่งที่เก้าอี้ ยกขาขึ้นชันเข่าข้างหนี่ง ถอนหายใจ

ลินจงเดินเข้ามามองหมิงเซียนอย่างหมั่นไส้ "ไงล่ะ...หมิงเซียน...ไหนว่านังถิงถิงมันจะกลับไปอยู่กับผัวมันไง...แล้วอีท่าไหนถึงได้บินปร๋อไปอยู่กับเสี่ยถึงเซี่ยงไฮ้ได้...."

“นี่...เจ๊...ยืมมือยืมปากชั้นจัดการนังถิงแล้ว...จะไม่สำนึกบุญคุณกันเลยใช่มั้ย ถึงได้มาฉอดๆ ใส่ชั้นเนี่ย"

ลินจงของขึ้น"นังหมิง......ชั้นก็อยากจะสำนึกบุญคุณแกหรอกนะ.....ถ้าแกทำสำเร็จ"

หมิงเซียน มองลินจงอย่างโกรธๆ แต่ก็ไม่อยากจะเถียง เพราะเป็นเรื่องจริง หมิงเซียนถอนหายใจ เซ็งๆ ก่อนจะพูดเหมือนไม่รู้ว่าจะระบายกับใครดี “นังถิง...มันบอกว่าจะกลับไปอยู่บ้านจริงๆ...แล้วมันก็เก็บข้าวของไปจริงๆ นะเจ๊...ไปแต่เช้าเลย... แต่คืนนั้นมันก็กลับมากับเสี่ย...ชั้นไม่รู้ว่ามันไปทำอะไรมา...แล้วมาเจอกับเสี่ยได้ไง"

ลินจงส่ายหน้าเอือมในความโง่ของหมิงเซียน “นี่...นังหมิงเซียน ชั้นจะทะลวงสมองแกให้ เปิดสว่างโล่งโจ้งเอาบุญนะ...นังนั่นมันหลอกแกแน่ๆ ...เผลอๆ วันที่มันไปมันอาจจะอ้อนเสี่ยให้พามันไปเที่ยวก็ได้ หรือไม่ก็ทำตัวให้มีค่าเพิ่มราคา ทำเป็นว่าจะกลับบ้านให้เสี่ยตามไปง้อ"

“ถ้านังถิงมันคิดได้แบบที่เจ๊ว่า...ชั้นว่านังนี่...มันร้ายกว่าชั้นเยอะเลยล่ะ"

ลินจงหน้าตึง "พูดแบบนี้...แปลว่าจะวางอาวุธเลิกยุ่งกับมันเหรอยะ"

"พากันไปเที่ยวถึงเซี่ยงไฮ้ขนาดนี้...ชั้นว่าคนที่จะเหมาะสมคู่ควรเป็นคู่ชกกับนังถิง ก็มีแค่คนเดียว เท่านั้นล่ะเจ๊..."

ลินจงมองหน้าหมิงเซียน "คุณนายเหม่ยลี่"

หมิงเซียนพยักหน้า


12 หน้า