บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 24 หน้า 5

เสี่ยกำพลนิ่งไปซักครู่ "แล้วชั้นจะบอกถิงถิงให้..."

"ครับ..."

เสี่ยกำพลก้มหน้าทำงานต่อ โดยไม่สนใจศักดิ์ และไม่สนใจซองเงินด้วย ศักดิ์หมุนตัวเดินออกไป เสี่ยกำพลค่อยๆ เงยหน้าขึ้นอย่างครุ่นคิด

ศักดิ์เดินออกมานอกห้องทำงาน ท่าทางเหมือนแค้นจัดกำหมัดกระแทกข้างฝา ก่อนจะหันไปแล้วชะงักเมื่อเห็นลูกน้องของเสี่ยกำพลยืนอยู่ ศักดิ์สบตาลูกน้องของเสี่ยอย่างท้าทายก่อนจะเดินไป ลูกน้องของเสี่ยมองตามไป

ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง เชิดยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มก่อนจะหันไปทางเสี่ยกำพล "วงการบันเทิง มันไม่เหมือนวงการอื่น โดยเฉพาะอาชีพนักแสดง...ไหนๆ แม่ของถิงถิงก็ตายไปแล้ว งานศพก็ผ่านไปแล้ว ผมว่ารอให้คิวสุดท้ายจบก่อนดีกว่า...อีกไม่กี่วันเอง...จะบอกวันนี้หรือวันไหนก็เหมือนกัน"

เสี่ยกำพลถอนหายใจ "เรื่องส่วนตัวต้องมาทีหลังเรื่องงานงั้นเหรอ..."

"กองถ่ายหนัง กองถ่ายละคร เป็นการทำงานแบบทีมเวิร์ค ทุกคนต้องทำหน้าที่ของตัวเอง ทุกตำแหน่ง มีความสำคัญหมด...แต่คนเบื้องหน้าถ้าเป็นอะไรขึ้นมาหาคนแทนไม่ได้...ไม่เหมือนคนเบื้องหลัง"

"ก็จริง..."

"วันสุดท้ายของการถ่ายหนัง เป็นฉากสำคัญที่สุด ผมอยากให้ถิงถิงมีสมาธิมากที่สุด"

"ไม่เป็นไรหรอก...ยังไงป๊าของถิงก็ยังมีลูกชายอีกคน แล้วชั้นก็ส่งเงินไปให้ทุกเดือนแล้วด้วย...ที่บ้านก็รู้ว่าถิงส่งไปให้...ไม่ได้ทิ้งขว้าง"

เชิดพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ที่บ้านของอาเปียว กองเงินวางกระจายอยู่บนโต๊ะกินข้าวอย่างไม่เป็นระเบียบ มีทั้งแบงก์ ทั้งเศษเหรียญ อาเปียวนั่งชันเข่าอยู่บนเก้าอี้ ตาลอย หงอยๆ เดียวดายตามลำพัง ในบ้านมีทั้งฝุ่น ข้าวของระเกะระกะ ซักครู่อาเปียวก็เหมือนจะรู้ตัว หยิบขวดเหล้าที่วางกับพื้นมายกดื่ม “เกลียว...อาเกลียว...อั๊วหิวข้าวแล้ว...อั๊วอยากกินข้าวต้ม...” อาเปียวมองซ้ายขวา “อาเกลียวไปไหนวะ" เขาลุกขึ้นช้าๆ เดินอย่างยากลำบาก เหมือนเจ็บขา "ป่านนี้แล้ว...ยังไม่กลับจากขายผักอีกเหรอเนี่ย...อั๊วหิวแล้วนะ...อาเกลียว" อาเปียวเดินไปเรื่อยๆ ภาในบ้าน จนไปหยุดที่รูปของเกลียวซึ่งวางพิงอยู่ อาเปียวถึงกับชะงักมองรูปเกลียวนิ่ง ค่อยๆ รื้อฟื้นขึ้นมาได้ สีหน้าอาเปียวค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเสียใจ น้ำตาค่อยๆ ไหลออกมา "เกลียว...ลื้อไปไหน...ทำไมลื้อทิ้งอั๊วไปหะ...แล้วอั๊วจะอยู่กับใคร" อาเปียวค่อยๆ ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ร้องไห้อย่างเสียใจสุดซึ้งอยู่ตรงหน้ารูปของเกลียว

วันต่อมา สถานที่ถ่ายละคร  บริเวณห้องแต่งหน้า ถิงถิงกำลังแต่งหน้าอยู่

ธุรกิจกองคนหนึ่งเดินเข้ามา "ถิง...เดี๋ยวเปลี่ยนชุดแล้วไปดูบทเลยนะ..."