บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 3 หน้า 5
“และตอนนี้ คุณกำไลไม่แม้แต่ะจะมองหน้าฉัน และก็ไม่เคยตามให้ฉันไปรับใช้อีกเลย ฉันคิดถึงคุณแดงกับคุณวาด เหลือเกินพี่หยด ป่านนี้ไม่รู้ใครจะกล่อมให้หลับ”
“ถ้าเอ็งอยากให้คุณกำไลกลับมาเอ็นดูเอ็งเหมือนเดิม ข้าก็มีวิธี”
“จริงเหรอจ๊ะพี่หยาด”
“จริงสิวะ นี่ข้าเห็นใจเอ็งดอกนะ ถึงได้ช่วยคิดแผนการให้”
“พี่ช่วยฉันด้วยนะ ฉันทำอะไรก็ได้ แค่ขอให้คุณกำไลเมตตาฉันเหมือนเดิม” หยดหน้าร้าย หยาดหน้าระทมมาก
เรือนวนาเทพ กำไลตั้งท้องอ่อนๆ นอนอยู่บนเตียง หยาดคลานเข้าหาเอายาให้
“เอ็งเอายาเนี่ยใส่ในอาหาร พอให้เกิดอาการกระเสาะกระแสะนิดหน่อย จากนั้นพอคุณกำไลป่วยเ อ็งก็ตามไปรับใช้ ไม่นานคุณกำไลก็ใจอ่อนเอง” หยาดคลานเข้ามา กำไลเห็นหยาดก็จะเบือนหน้าหนี
“คุณกำไล เป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ” กำไลได้แต่นอนนิ่ง ไม่มีแรงตอบ
“คุณกำไล ลุกขึ้นมาทานยาก่อนเถิดนะเจ้าคะ จะได้มีเรี่ยวแรง บ่าวเทียวหาทั่วทั้งบางบัวบาน เพื่อมาปรุงให้คุณกำไล....โดยเฉพาะ”
“หยาดยังมีแก่ใจห่วงฉันรึ ทั้งที่ฉันก็ร้ายกับหยาดไม่น้อย”
“บ่าวมิบังอาจคิดไม่ดีกับคุณกำไลดอก ทั้งชีวิตบ่าวหวังเพียงความโปรดปรานจากคุณกำไลมีให้บ่าวเหมือนเดิมก็เท่านั้น” หยาดตาวาวด้วยความหวังดี กำไลยิ้มมีไมตรี หยาดค่อยๆ ประคองกำไลขึ้นมา กำไลค่อยๆ กระดกยาต้มกินจนหมด แววตาหยาดมองกำไลอย่างความหวัง
“ยามันดีเหลือเกินเจ้าค่ะ อิฉันปรุงมาเผื่อคุณวาดกับคุณแดงด้วย ดื่มเสียหน่อยนะเจ้าคะ ไม่อย่างนั้นจะเจ็บ ป่วยตามไปอีกคน”
กำไลพยักหน้าให้แดงกับวาดดื่มตาม หยาดยกถ้วยป้อนวาดกับแดง คุณวาดกับคุณแดงดื่มจนหมด กำไลค่อยๆ รู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่คอ เอามือกุมคอ แล้วบิดโอดโอยอย่างทรมาน
“หยาด....หยาด กะ เกิดอะไรขึ้น ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
คุณแดง คุณวาด เริ่มมีอาการอีกคน กรีดร้องทรมาน หยาดตกใจมือไม้สั่น
“คะ คุณกำไล กะ เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
ทาสหญิงคนหนึ่งเดินขึ้นเรือนมา เห็นเหตุการณ์พอดี “คุณกำไล คุณกำไลเป็นอะไรเจ้าคะ คุณแดง คุณวาด”
ทาสหญิงหันไปเห็นหยาด “อีหยาด เอ็ง เอ็งทำอะไร เอ็งทำอะไรคุณกำไล”
“ฉันไม่ได้ทำอะไร ฉันไม่ได้ทำจริงๆ นะจ๊ะ” ทาสหญิงหันไปเห็นถ้วยยา
“ไม่จริงๆ เอ็ง ฆ่าคุณกำไล เอ็งฆ่าคุณกำไลใช่ไหม”