บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 8 หน้า 9
ธามยิ้มแต่ตาโคตรนิ่ง “ไม่แจ้งดีกว่าครับ เพราะผมพร้อมเอาคืนทุกเวลา กลัวมีปัญหาทีหลัง” ธามหันมาพูดทีเล่นทีจริงกับหมวดชานนท์ “พูดเล่นนะครับหมวด”
ชานนท์เอ่ยลา “ถ้างั้นผมต้องขอตัวกลับก่อน ขอโทษนะครับที่มารบกวนเวลาของเสี่ย”
“กากี่นั้ง อั๊วะยินดีให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่เสมอ” ธาม หมวดชานนท์ ตำรวจติดตามพากันออกไป เสี่ยเล้งมองตาม “เก๋าเจ้ง!!! ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!!!”
ห้องแต่งตัวฉั่วเทียนเหลา โบตั๋นสวมกระโปรงสีชมพูอ่อนที่ธามชอบลงนั่งที่หน้ากระจก โบตั๋นปรับเปลี่ยนทรงผมใหม่ เปลี่ยนต่างหูเพื่อให้เข้ากับชุดที่ดูน่ารักอ่อนหวาน แล้วยิ้มกับกระจกด้วยหัวใจพองฟู สักครู่
ย่าหยาในชุดพนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาในห้องแล้วก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นชุดที่โบตั๋นใส่ “พี่โบตั๋นให้คนไปเรียกหยามีอะไรรึเปล่าคะ”
“คืนนี้ฉันขอไปส่งข้าวเฮียนะ”
“ค่ะที่จริงพี่ไปส่งทุกวันได้ยิ่งดีนะคะ หยาไม่อยากไปแต่ก็ไม่อยากให้คุณสุ่ยมีปัญหา พี่ลองคุยกับเขาดูนะคะ” โบตั๋นเดินมาจับมือย่าหยา “ขอบใจนะย่าหยา ฉันต้องขอโทษด้วยที่เข้าใจเธอกับเฮียกระทิงผิดมาตลอด”
“เอ่อ..ค่ะ”
“แต่ถ้าไม่เข้าใจผิด ฉันก็คงไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว เฮียก็รักและนึกถึงฉันเหมือนกัน ขอบคุณเธอจริงๆนะ”
ย่าหยารู้สึกผิดที่โกหกโบตั๋นเรื่องของขวัญ ย่าหยานิ่งคิด สุดท้ายก็ตัดสินใจจะบอกความจริงโบตั๋น แต่หยกมณีเดินเข้ามาเรียกย่าหยาขัดจังหวะซะก่อน “อาหยาอยู่นี่เอง เสี่ยเล้งมา อีอยากคุยด้วย ท่าทางอารมณ์ไม่ดี มาไวไว”
หยกมณีรีบดึงมือย่าหยาออกไป ย่าหยาหันกลับมามองโบตั๋น เสียดายโอกาสที่จะได้พูดความจริง
โบตั๋นกลับมานั่งที่โต๊ะ แล้วเติมปากอย่างมีความสุข
ย่าหยารินเหล้าให้เสี่ยเล้ง เสี่ยเล้งนั่งจ้องย่าหยาหน้านิ่งเหมือนไม่พอใจนิดๆ หยกมณีที่ร้องเพลงอยู่บนเวทีคอยชำเลืองมอง “ฉันนึกว่าออกจากโรงแรมแล้ว เธอจะตรงมาที่นี่ซะอีก”
“ก็มายืนรอรถลากค่ะ พอดีเจอคุณธาม คุณธามขอให้ฉันไปช่วยเลือกของขวัญให้พี่โบตั๋น หลังจากนั้นก็มีคนตามยิงเราสองคน” ย่าหยาสบตา “ตรงตามที่ลูกน้องเสี่ยรายงานมั้ยคะ”
เสี่ยเล้งยิ้มออกมาได้ “ฉันชอบผู้หญิงที่รู้ทันฉัน” เสี่ยเล้งยกเหล้าดื่ม..กรึ่ม “เธอมีคนรักรึยัง”
ย่าหยาประสานสายตา “มีแล้วค่ะ”
เสี่ยเล้งอึ้ง..นิ่ง “พูดตรงดี ฉันชอบ”
“ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องโกหกนี่คะ”
“เขาอยู่ที่ไหน ทำงานอะไร”
ย่าหยาสะท้อนใจ “ฉันก็อยากรู้เหมือนกันค่ะ”
“หมายความว่ายังไง”