บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 20 หน้า 2

ตะหลิวเงยหน้ามองคิงพูดอย่างเศร้ามากๆ “ตะหลิวรักคิงมากนะ รักมากๆ แต่ความรักของเรามันไม่เหมือนกัน มันเป็นความรักคนละ แบบกัน...ตะหลิวรักคิงแบบที่คิงรักตะหลิวไม่ได้ ... ขอโทษนะ...ขอโทษมากๆ เลย...”

คิงตัวสั่นพยายามกลั้นร้องไห้ ตะหลิวเอื้อมมือไปจับคิงไว้ ทันทีที่ตะหลิวโดนตัวเขาอีกครั้ง คิงก็ร้องไห้ออกมาอย่างแรง ยกมือขึ้นปิดหน้าก่อนจะทรุดลงที่พื้น แหวนหล่นกลิ้งลงไป

เวลาต่อมา ตะหลิวออกมายืนรวบรวมสติหน้าร้านอยู่พักหนึ่ง ฝนตกโปรยปราย ตะหลิวยืนนิ่งอยู่นาน ก่อนดึงร่มออกจากกระเป๋ามากางแล้วเดินออกไป 

ตะหลิวเดินไปได้สักพักก็ชะงัก เท็นเท็นนั่งนิ่งอยู่กลางสายฝน ตะหลิวพึมพำ “คิดไปเองอีกแล้วตะหลิว” 

ตะหลิวเดินตรงต่อไปเรื่อยๆ ก็เห็นเท็นเท็นก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ จนตะหลิวเริ่มจะเห็นว่าเธอไม่ได้คิดไปเอง เท็นเท็นนั่งเปียกซ่ก มองเธออยู่ด้วยแววตาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน มันอ้อนวอน และดูเศร้า

ตะหลิวงงๆ ก่อนเดินไปยืนใกล้ๆ เอ่ยพึมพำ “เธอจริงๆ เหรอเนี่ย” เท็นเท็นเงยหน้ามองหน้าเศร้า ตะหลิวนั่งยองๆ เพิ่งสังเกตเห็นผ้าพันแผล “ทำไมมาอยู่ตรงนี้อ่ะ เกิดอะไรขึ้น” 

“ฉันตั้งใจจะมาหาเธอ” ตะหลิวมองนิ่งๆ “มาบอกเธอว่าฉันรู้สึกยังไง หลังจากนั้นก็ตั้งใจจะขอร้องเธอ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะช้าเกินไปแล้วรึเปล่า” 

ตะหลิวมองเท็นเท็นอึ้งๆ “บอกอะไร ....ขอร้องอะไร” 

เท็นเท็นมองหน้าตะหลิวอยู่นาน ก่อนจะพูดช้าๆ ว่า “บอกว่า...ฉันรักเธอ....ฉันรู้ว่าฉันไม่เคยดีต่อเธอเลย ไม่เคยดูแลเธอ ไม่เคยทำให้เธอหัวเราะได้เลยด้วยซ้ำ แต่....ฉันรักเธอมาก”  ตะหลิวมองอย่างไม่เชื่อสายตา “...และขอโอกาส ให้ฉันได้รักเธอเถอะ ให้โอกาสกันอีกครั้งได้มั้ย...” ตะหลิวส่าย หน้างงๆ ลังเล ก่อนจะลุกขึ้นยืนงงๆ เท็นเท็นมองตามก่อนจะเรียกอ้อนวอน “ตะหลิว...” 

“ที่จริงเธอได้โอกาสเสมอจากฉัน แต่เธอกลับเอาโอกาสนั้นมาทำร้ายกันอยู่บ่อยๆ” ตะหลิวหน้าเศร้าๆ แต่เด็ดเดี่ยว “ฉันรู้สึกเหมือนเป็นของเล่นที่เธอแค่ไม่โยนทิ้งแต่ก็ไม่เคยรักมัน เธอทำกับฉันแบบนั้นอยู่ตลอดเวลา เธอรู้มั้ย... เธอทำให้ฉันรู้สึก แบบนั้นอยู่ตลอดเวลา” ตะหลิวนิ่งไปสักพัก ก่อนจะหันมาเอ่ยเสียงเรียบเด็ดเดี่ยว “เธอมาช้าไปรึเปล่าฉันไม่รู้  รู้แต่ฉันเลือกที่จะไม่ให้โอกาสเธออีกแล้ว...” ตะหลิวเดินจากไปทันที 

เท็นเท็นร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดและเสียใจเช่นกัน 

ฝนตกโปรยปราย คนสามคนเศร้าปางตายพอๆ กัน คิงร้องไห้เสียใจอยู่ในร้าน เท็นเท็นนั่งร้องไห้ตากฝนอยู่ข้างถนน ส่วนตะหลิวเดินร้องไห้กลับบ้าน

เด็กชายเท็นเท็นในชุดกระโปรง กับเด็กหญิงตะหลิว เดินจูงมือกันมาอย่างร่าเริง เด็กหญิงตะหลิวร้อง จะเอาอะไรบางอย่างบนต้นไม้ เด็กชายเท็นเท็นขึ้นไปเอาให้ พอลงมาก็งง เด็กหญิงตะหลิวหายไปแล้ว มีเสียงของตะหลิวตะโกนก้องไปมา “ไม่ต้องมาเล่นกันอีกเลยนะ ต่อไปนี้ไม่ต้องมาอยู่ใกล้ๆ ฉันเลยนะ....” เด็กชายเท็นเท็นยืนเคว้งคว้าง หน้าเศร้าเสียใจ