บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 10 หน้า 9
“นังรัชนี นังพี่ขี้งก สมบัติมากมายก็ไม่ยอมให้ชั้น ยังจะมาแช่งให้ลูกชั้นเป็นตุ๊ด” รัชนกเพ้อ กำลังจะสิ้นลมหายใจ “สมบัติ ศักดา... สมบัติ นังรัชนีมันซ่อน... สะ สะ สมบัติ...ไว้ที่...”
ศักดารอฟังว่าที่ไหน แต่รัชนกสิ้นใจตายไปในที่สุด ดาด้าที่อยู่ข้างแม่ก็ร้องไห้ระงม
ดาด้าเริ่มจำเรื่องราวได้แล้ว “บ้านอมตวงศ์คงมีสมบัติซ่อนไว้ อย่างที่คุณแม่รัชนกบอกไว้ก่อนตายจริงๆ” ดาด้ายิ้มเจ้าเล่ห์ ต้องหาสมบัติในบ้านนั้นให้ได้ ไปอุ้มหมาจากมิกิมาลูบ “อยากได้ไหมลูก??”
พิชาญสีหน้าเหี้ยม ตุ๊มองโกรธๆไปที่อ๋อมแอ๋มกับเจนนี่
“พูดมา ว่าหนีไปอยู่กับไอ้หน้าจืดนั่นใช่ไหม?”
เจนนี่กรีดร้องทรมาน อ๋อมแอ๋มปิดปากเงียบ
อ๋อมแอ๋มรำคาญเจนนี่ “เลิกแหกปากได้ไหมนังเจน!”
“ก็ชั้นทนไม่ไหวนี่ แกลองดูมั่งไหมล่ะ!”
อ๋อมแอ๋มร้องกร๊าก! ทรมาน ตุ๊เอาขนไก่แหย่หูอ๋อมแอ๋มที่โดนมัดขึงไว้ ตุ๊หันไปแหย่หูเจนนี่บ้าง
“ยอมรับมาเถอะอ๋อมแอ๋ม โทษหนักจะได้เป็นเบา..”
อ๋อมแอ๋มโวยวายกรีดร้องทรมาน
พิชาญเหนื่อยใจ รำคาญ ทนไม่ไหว ผลักตุ๊ออก แล้วตบเจนนี่ทันที เจนนี่เลือดกลบปาก อ๋อมแอ๋มอึ้งๆ
“ไม่เอานะ เพื่อนพิชาญ อย่าใช้กำลังเลย ตุ๊ไม่อยากเห็นใครเจ็บ”
พิชาญผลักตุ๊ให้พ้น แล้วจะตบเจนนี่อีก
อ๋อมแอ๋มสงสารเพื่อน ทนไม่ไหว “พอได้แล้วไอ้พิชาญ! ชั้นยอมรับก็ได้ว่าชั้นพานังเจนหนีไปเป็นเมียพี่วัช จะตบก็ตบชั้น!”
ตุ๊อึ้งๆ พิชาญมองเจนนี่นิ่งๆ น่ากลัว แค้นที่ถูกหยาม หยิบมีดขึ้นมาจ่อไปที่หน้าเจนนี่ เจนนี่กลัวน้ำตาไหล
อ๋อมแอ๋มมอง พยายามคิดหาทางช่วยแล้วก็คิดออก รีบหันไปที่หน้าต่างร้องโวยวาย “กรี๊ดดด!! ผี!! “ ตุ๊ พิชาญที่เพิ่งโดนผีหลอกไปก็ชะงัก กลัวๆ โดยเฉพาะตุ๊ “ผีมันตามพวกเรามา พี่วัชมันเลี้ยงผีไว้ คอยบังคับเราสองคนให้ยอมเป็นเมียพี่วัช”
พิชาญมองอ๋อมแอ๋มไม่แน่ใจ “พูดจริงเหรอ?”
“จริงสิ! เจนนี่จะเห็นผีดีกว่าพิชาญได้ยังไง...ที่ต้องเป็นเมียไอ้หน้าจืดนั่นเจนนี่จำเป็นจริงๆ เพราะถ้าเราสองคนขัดขืน ผีที่พี่วัชเลี้ยงไว้ก็จะฆ่าเรา...”
ตุ๊เริ่มคล้อยตาม “จริงๆด้วยเพื่อนพิชาญ ไอ้วัชมันเลี้ยงผีไว้จริงๆ ตอนที่เราจับมันไปซ้อม ผีตัวนั้นก็ยังมาหลอกเราเพื่อช่วยมันเลย”
พิชาญคิดๆ หากไม่โดนผีสัญญาหลอกมาก่อน คงไม่เชื่อ อ๋อมแอ๋มกับเจนนี่ได้ยินเรื่องที่ตุ๊พิชาญโดนผีหลอกก็มีหวังว่าจะโกหกสำเร็จ