บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 8 หน้า 9
“อย่าต่อว่าเค้าสิ เดี๋ยวไม่รักเลยนี่”
“ไม่ต้องมารักอั๊วะ เอาหัวใจหมาๆของลื้อ ไปรักคนของลื้อเถอะ”
“สรุปคือซินแสให้ผมอดทนเหมือนหมาใช่มั้ย ทุกอย่างจึงจะสำเร็จลุล่วง”
“ลื้อเริ่มเข้าใจอะไรบ้างแล้ว” ซินแสง้วงดื่มชาจนหมดถ้วย “เดี๋ยวอั๊วไปเติมน้ำร้อนให้”
คณินครุ่นคิดว่าจะเชื่อซินแสดีรึไม่
ที่บ่อน เสี่ยเป้งแทงไฮโลเสียแล้วเสียอีก จนหมดตูดโดนกินเรียบทุกตา เสี่ยเป้งอารมณ์เสีย คิดสะระตะว่าจะทำไงดีถึงจะถอนทุนคืนได้บ้าง...โกงดีมะ???? สายตาของเสี่ยเป้งหลุกหลิก เห็นนักพนันที่โกงถูกลูกน้องมนชิตหิ้วปีกไปกระทืบด้านหลังบ่อน โดยมนชิตตามออกไปด้วย เสี่ยเป้งพูดกับตัวเอง “ได้เป็นผีพนันของจริงแน่มึง!!!”
เสี่ยเป้งเปลี่ยนใจกลัวถูกลูกชายกระทืบ หันมองหาทางออก พอจะหยิบยืมใครมาต่อทุนได้บ้าง เสี่ยเป้งเห็นเสี่ยบุ๊งเดินเบ่งเข้ามา พร้อมลูกน้อง 4 คน ตามสไตล์ กร่างไว้ก่อน ในฐานะเจ้าของบ่อน สายตาเสี่ยเป้งเกิดประกายความหวัง...ปิ๊ง!!!!
ห้องทำงานเสี่ยบุ๊ง เสี่ยบุ๊งหรี่สายตามองเสี่ยเป้งที่ยืนอยู่หน้าโซฟา ด้วยสายตาดูแคลน แกล้งถามย้ำ “ลื้อว่าไงนะ”
“จะให้พูดสักกี่ครั้ง”
เสี่ยบุ๊งแคะขี้เล็บ “จะเอาเท่าไหร่ล่ะ”
เสี่ยเป้งดีใจ “สามพัน”
“กระจอก อั๊วะให้ได้ แต่ลื้อต้องส่งคืนทั้งหมดภายใน 3 วันนะ”
“สามวัน!!”
นอกห้อง...มนชิตเพิ่งตบคนเลือดกระฉูดเสร็จ เดินเช็ดเลือดผ่านมา ได้ยินเสียงเสี่ยเป้งเลยหยุดฟัง
“ถ้าตกลงตามนั้น ลื้อมาเอาเงินไปเลย แต่ถ้าไม่...”
“เอาสิ เอาอยู่แล้ว แต่ถ้าอั๊วคืนไม่ได้ภายใน 3 วันล่ะ”
“ลูกสาวลื้อเป็นของอั๊ว”
ทั้งเสี่ยเป้งทั้งมนชิตตกใจตาลุกวาว “คนโตใช่มั้ย”
เสี่ยบุ๊งหัวเราะชอบใจ “รู้ใจจริงๆ อั๊วะชอบอี แสบดี อยากได้มารับใช้ ไม่ได้จะเอามาทำไรหรอก”
เสี่ยเป้งไม่ค่อยพอใจ “ไหนตอนแรกว่าของราคาตก”
“ใช่ แต่ตอนนี้ อีต้องเป็นของอั๊ว อั๊วอยากให้หมาบางตัวมันดิ้นพราดเหมือนโดนน้ำร้อนลวก”
เสี่ยเป้งหน้าเครียด “ก็ได้ ถ้าอั๊วไม่คืนให้ภายในสามวัน ลื้อเอาแพนไป หามาเพิ่มอีกเป็นห้าพันเลย”
ด้านนอก...มนชิตก็หมาตัวหนึ่งที่ดิ้นพราด หน้าเครียด กัดฟันกรอด โกรธสุดๆ