บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 23 หน้า 8
“ครับ”
อำภาพาศรุตไปนั่งกับฉกาจ ศรุตยกมือไหว้ “สวัสดีครับคุณลุง
ฉกาจรับไหว้หน้านิ่งๆ
อำภาถามสามี “ทำไมชบายังไม่ลงมาอีก” ฉัตรชบาเดินเข้ามาพอดี ศรุตยิ้มให้ อำภารีบบอก “นั่งคุยกับศรุตไปก่อนนะ เดี๋ยวแม่ไปดูอาหารก่อน”
อำภาจะเดินออกไป แต่ฉกาจเรียกไว้ “ไม่ต้องไปหรอกคุณ ไหนๆก็อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว จะคุยอะไรก็เริ่มเลยเถอะ อย่าให้เสียเวลา ชบามานั่งข้างๆ พ่อ”
ฉัตรชบาลงไปนั่งข้างๆ ฉกาจ อำภาลงนั่งใกล้ๆศรุต อำภามองหน้าศรุตเป็นเชิงอนุญาตให้ศรุตพูด
“ผมกับชบา เราสองคนรู้จักกันมานานแล้ว ผมมั่นใจว่าผมจะดูแลชบาได้เป็นอย่างดี ผมสัญญาว่า...”
ฉกาจแทรกขึ้น “ไม่ต้องสัญญา ศรุตเองก็ไม่ใช่คนเลว ถ้าอยากจะแต่งงานกับชบา ลุงก็ไม่ขัดข้อง” ฉัตรชบา กับ อำภาต่างพากันประหลาดใจ
”คุณพ่อ”
อำภาดีใจ “ตกลงตามนั้นนะศรุต พ่อกับแม่ยกลูกสาวให้ศรุตแล้วนะ”
“ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะคะ จะไม่ถามชบาสักคำเหรอคะ”
“ถึงยังไงคนที่พ่อเลือกให้ก็ดีกว่าคนที่ลูกจะเลือกเอง” ฉกาจบอกศรุต “หาฤกษ์หายามและจัดการเรื่องต่างๆได้เลยนะ”
“ครับ ขอบพระคุณนะครับที่ไว้ใจผม ผมจะดูแลชบาอย่างดี ผมขอสัญญาด้วยชีวิตของผมเลยครับ”
ศรุตกำลังจะจับมือฉัตรชบา ฉัตรชบาเสียใจร้องไห้ ลุกขึ้นวิ่งหนีไป
ศรุตร้องเรียก “ชบา”
อำภาเปรย “ชบาคงจะตกใจนะ ตามไปสิลูก”
“ครับ” ศรุตรีบลุกตามฉัตรชบาไป
อำภามองหน้าฉกาจด้วยความประหลาดใจ “อะไรเปลี่ยนใจคุณคะ”
“ผมจำเป็นต้องปกป้องลูก”
“หมายความว่ายังไงคะ”
“ชบารักอัคคี ทุกสิ่งทุกอย่างที่อัคคีเคยทำ มันทำร้ายชบา ทำให้ชบาไม่มีความสุข ผมไม่อยากเห็นลูกต้องเสียใจอีก และผมเองก็ไม่แน่ใจว่าอัคคีจะรักชบาหรือเปล่า ผิดกับศรุตที่พร้อมจะรักชบาอย่างเต็มหัวใจ ผมเป็นพ่อสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดก็คือการทำให้ลูกทุกข์น้อยลง”
อำภาเข้าไปกอดปลอบฉกาจ รู้ว่าฉกาจต้องทำใจมากแค่ไหนที่บังคับให้ฉัตรชบาแต่งงานกับศรุต