บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 3 หน้า 10
สายใจกำลังขายขนมจีนให้เด็กปั๊มที่มาซื้อใส่ชาม โดยที่ตั้งรถขายขนมจีนอยู่บนฟุตปาธข้างๆปั๊มน้ำมัน จุนกำลังหยิบชามโฟมส่งให้แม่ใส่ขนมจีน
หนุนสะพายเบสเดินเข้ามา “ไอ้จุน” หนุนหันไปไหว้สายใจ “หวัดดีครับแม่”
“จ้ะลูก จะไปซ้อมดนตรีกันแล้วเหรอ”
“ครับ..” หนุนเห็นเสื้อจุน “เฮ้ย อาร์คติก มังกี้ส์ เจ๋งว่ะ”
“เพื่อนให้มาวันเกิดปีที่แล้วน่ะ ใส่จนจะเปื่อยแล้วเนี่ย ไปนะแม่ อย่าเป็นลมล่ะ จะนั่งจะเดินก็ระวังๆด้วย หั่นผักก็ระวังมีดบาด เหนื่อยก็กลับบ้านเลยนะ ไม่ต้องขาย”
“เออ ไปเถอะน่า สั่งทุกวันเลย ไม่รู้มันจะสั่งอะไรนักหนา”
จุนขำๆแม่ แล้วจะไป แต่สายใจเรียกไว้ก่อน
“เอ้า เดี๋ยวๆไอ้จุน มีตังค์รึเปล่านั่นน่ะ” สายใจหยิบเงินในกระจาดให้จุน “เอาติดตัวไว้ เผื่อไปกินข้าว กินขนมกับเพื่อน”
จุนดันมือแม่กลับ “ไม่เอาแม่ เก็บไว้เหอะ ผมมีแล้ว เออน่า มีพอ ไม่ต้องห่วง ไปนะแม่ ไป ไอ้หนุน”
จุน หนุนเดินไป สายใจมองตามนิดนึง แล้วก็ถูกลูกค้าเรียกซื้อขนมจีน
5 หนุ่มซ้อมดนตรีกันได้ด้วยดี แต่สักพักน้ำแอร์ก็หยดลงมาใส่หัวธันย์ซึ่งอยู่ใต้แอร์ ทำให้ต้องหยุดเล่น
ธันย์ร้อง “เฮ้ย น้ำแอร์หยด”
เอิร์ทบ่น “โอ๊ะ เดี๋ยวก็ไฟดับ เดียวก็น้ำหยด”
จุนถาม “แล้วทำไมพวกนายไม่ไปซ้อมที่ดีๆกว่านี้ล่ะ”
คีนอธิบายให้จุนฟัง “เคยชิน แล้วก็ผูกพันล่ะมั้ง ซ้อมที่นี่กันตั้งแต่ม.ต้น พี่จ๊อดแกก็ใจดีด้วย”
ระหว่างที่เพื่อนคุยกันอยู่ หนุนกำลังใช้เท้าเหยียบพรมเช็ดเท้า เช็ดๆน้ำ แต่น้ำแอร์ก็ไหลมากขึ้น “เฮ้ย ไฟจะช็อตป่าววะเนี่ย”
เพื่อนๆตกใจ รีบช่วยกันย้ายกลอง คีย์บอร์ด ตู้แอมป์ และของอื่นๆกันโกลาหล ทั้ง 5 คนนั่งแผ่ หอบแฮ่ก หมดแรง แล้วก็เห็นตรงปลั๊กไฟ มีประกายไฟแลบขึ้นมา
“เฮ้ย! “
ธันย์สรุป “เราว่า ย้ายที่เหอะ“
ใต้ตึกกิจกรรม มหาวิทยาลัยปรีดียาธร มีนศ.บางตาผ่านไปมา หนุน เอิร์ท จุนกำลังแกะเครื่องดนตรีออกจาก case มาตั้งสาย คีนเอาคีย์บอร์ดออกจากกล่อง แล้วใช้โต๊ะที่มีอยู่ใต้ตึกมาเป็นขาตั้ง ธันย์ควงไม้กลองเล่น
คีนบอกเพื่อน “ไอ้ธันย์ ตีคาฮองไปก่อนละกัน ดีนะที่ติดไว้ท้ายรถ”
ธันย์มองกลองคาฮอง “เออ” ธันย์แล้วลงนั่งตี