บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 4 หน้า 3
ถิงถิงสบตาเอกภพ รู้สึกวูบเล็กๆ แต่ก็พยายามเก็บอาการ หมุนตัวจะเข้าบ้าน"คุณกลับไปเถอะ...ชั้นว่าเราน่าจะพูดกันรู้เรื่องแล้วนะตั้งแต่เมื่อวาน อุปสรรคมากมายขนาดนี้...อย่ามายุ่งเกี่ยวกันดีกว่า...แยกย้ายกันซะก่อน จะมีคิดอะไรมากไปกว่านี้ คุณเข้าใจที่ชั้นพูดใช่มั้ย"
“ผมเข้าใจ...แต่ผมกลัวว่า...มันจะไม่ทันแล้วล่ะ" ถิงถิงมองหน้าอย่างสงสัย เอกภพขยับเข้ามาหา "ตอนเราพบกันครั้งแรก...ผมชอบคุณทันที แต่พอมาถึงตอนนี้ ผมคิดว่าผมรักคุณ..." ถิงถิงตกตะลึง ไม่คิดว่าเอกภพจะพูดถึงขนาดนี้ เอกภพขยับเข้ามาใกล้อีก
ถิงถิงรู้สึกตัวถอยหลังไป "อย่าเข้ามานะ..." เอกภพหยุดเดิน ถิงถิงมองแล้ว หมุนตัวเข้าบ้านก่อนจะหันมาพูดอีกครั้ง
"อย่าตามมานะ..." ถิงถิงเข้าบ้านไป
เอกภพมองตามแล้วถอนหายใจ
ถิงถิงถือตะกร้าผ้าเดินเข้ามาในบ้าน ยืนพิงผนังบ้านเหมือนตั้งสติ
"ตอนเราพบกันครั้งแรก...ผมชอบคุณทันที แต่พอมาถึงตอนนี้....ผมคิดว่าผมรักคุณ..."
ถิงถิงสะบัดหัวเหมือนพยายามสลัดคำพูดของเอกภพออกไป ถิงถิงพึมพำ “อย่าเชื่อ...อย่าเชื่อถิงถิง...ไม่จริง...เค้าหลอก เค้าโกหก" เธอค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ เหมือนรู้สึกดีขึ้น
ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวของเป๊ก เป๊กทรุดตัวลงนั่ง มองเอกภพซึ่งนั่งทำท่าเซ็งๆ อย่างเห็นใจ "ก็สมควรแล้ว...ที่เค้าจะไล่"
"ทำไมอะ...ชั้นทำอะไรผิดเหรอ"
"ไม่ผิดหรอก...แต่มันเร็วไปว่ะ...สำหรับถิงถิง นายเจอเค้าไม่เท่าไหร่ สารภาพรักแล้ว โอย...จะรีบไป ไหนวะ"
เอกภพงงตัวเองเหมือนกัน "ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ แต่ชั้นไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนเลยนะ แต่กับถิงถิง..."
"รักแรกพบ...ว่างั้น" เอกภพพยักหน้า เป๊กมองเอกภพอย่างเป็นห่วงกังวล เป๊กตบไหล่"เอาใจช่วยว่ะ"
เอกภพยิ้มนิดๆ แต่แววตามุ่งมั่น
ที่บ้านของอาเฉิน อาเฉินปัดเช็ดฝุ่น หน้าตามีความสุขกับงานที่ทำ นับทองในชุดสวยงามเดินออกมาร้องเพลงหงุงหงิงไปด้วย ท่าทางมีความสุข
อาเฉินหันไปมองเอ่ยถาม "จะไปไหนเหรอ...นับทอง"
"ชั้นว่า....จะไปโรงเรียนเจ๊เนื้อทองซักหน่อย"
"จะไปทำอะไร...ประเดี๋ยวเอกภพก็ไปรับอาเนื้อมองแล้วนี่"
"เอกภพไปรับเจ๊เนื้อทอง...ส่วนชั้นก็ไปดูไง เฮีย..."
"พูดให้งง...แล้วลื้อจะไปดูอะไร ลื้อไม่เคยเห็นหลานลื้อกับเจ๊ลื้อเหรอ"
"เอาเถอะ...เอาเถอะ...เฮียน่ะไม่รู้หรอกว่าชั้นกับเจ๊เนื้อทอง คิดอะไรอยู่"
"นับทอง...ลื้อเนี่ยนะ...อย่าคิดว่าจะรู้ทุกเรื่อง...อย่างน้อยเรื่องชีวิตคู่ ลื้อรู้น้อยมาก" อาเฉินหัวเราะขำ