บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 4 หน้า 5
เหมือนฝันมองเอกภพอย่างแปลกใจ ขยับเข้ามาใกล้ๆ "เฮียหมายถึงใครอะ..." เอกภพยิ้มให้ไม่ตอบ แต่ขยับเดินไป เหมือนฝันยังงงๆ "ใครวะ..." เหมือนฝันนึกได้ว่าเอกภพเดินไปแล้ว จึงรีบวิ่งตามไป
ในบ่อนของเฮียศักดิ์ อาเปียวยังเล่นการพนันกำลังได้อยู่
ศักดิ์เดินออกมายืนมองดู โดยมีจกกับเขียดเดินตามดู "ไอ้จก...เอ็งไปบอกไอ้ฟลุ๊คว่าวันนี้กลับไปจัดเต็มเหมือนเดิม...ไม่ต้องมีโปรโมชั่นให้ไอ้เปียว"
“ครับ...เฮีย"
"ถ้ามันขาดเงินก็ให้ไปอีกหมื่นนึง..."
"ให้อีกเรอะครับ...เฮีย" เขียดหันมาถามให้แน่ใจ
"จะตกปลาใหญ่...อย่าหวงเหยื่อ ไอ้เขียด..." ศักดิ์พูดจบก็ขยับเดินจะออกไปข้างนอก จกกับเขียดขยับจะตาม "ไม่ต้องตาม....เอ็งไปจัดการที่อั๊วสั่ง"
"ครับ.....เฮีย...” จกรับคำสั่งแล้วหันมาทางเขียดเอ่ยถาม "เฮียเค้ามีแผนการอะไรวะ เขียด..."
"บอกไปเอ็งก็ไม่เข้าใจหรอก....แผนการเฮียศักดิ์เค้าซับซ้อน ซ่อนเงื่อน"
"แหม....พูดยังกะเอ็งรู้เรื่อง"
"ข้าว่าเอ็งรีบไปบอกไอ้ฟลุ๊ค ก่อนที่มันจะแจกเงินไอ้เปียวเหมือนเมื่อวานนี้ก่อนดีกว่า...ไป๊" เขียดเอ่ยกำชับ
จกขยับเดินออกไป เขียดมองตามไปแล้วแวบตามศักดิ์ไปด้านใน
อาเปียวหัวเราะถูกใจพร้อมกับกวาดเงินมาไว้ที่หน้าตัวเอง "โอย...สองวันนี้...ดวงดี....โชคดี อะไรอย่างนี้วะ" อาเปียวนับเงินไปอย่างมีความสุข นักพนันมองอย่างหมั่นไส้เล็กๆ "เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลากับคนอื่น...อั๊วค่อยกลับไปนับเงินที่บ้านก็ได้...เอ้า เล่นต่อ..เล่นต่อ มือกำลัง ขึ้นโว้ย" อาเปียวเอ่ยขึ้นเสียงดัง
"นานๆ จะฟลุ๊คซักที.....ก็คุยอยู่นั่นอ่ะ" นักพนันคนหนึ่งเอ่ยอย่างรำคาญ
"อั๊วไม่ได้ฟลุ๊คโว้ย..."
"เฮ้ย...ฟลุ๊คอะ....ชื่ออั๊วโว๊ย..." เจ้ามือชื่อเดียวกันเอ่ยโวยวาย
"เออ...นั่นล่ะ..." นักพนันทำท่าไม่สนใจ
"ไอ้นี่...เดี๋ยวก็เอาเงินฟาดหน้าซะเลย บอกว่าโชคดีโว้ย...ไม่ได้ฟลุ๊ค" อาเปียวยังต่อปากต่อคำไม่เลิก
"ไม่ต้องเถียงกัน เสียเวลา แทงมาเลย...จะได้รู้กันไปว่าโชคดี...หรือว่าฟลุ๊ค" เจ้ามือพูดขำๆ ก่อนจะหันไปสบตากับจก ซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ อย่างรู้กัน
เกลียวกำลังขายผักอยู่ในตลาด ผักขายดีจนเกลียวยิ้มแย้มแจ่มใส ส่งถุงผักรับเงินมา หันมาขายไข่ต่อ สักพักศักดิ์เดินมาหยุดยืนมอง ลูกค้าเดินไปเหลือศักดิ์อยู่คนเดียว
“ซื้ออะไรจ๊ะ...” เกลียวมองศักดิ์อย่างพิจารณา “มาหาอาเปียวเหรอ อาเปียวไม่ได้มาที่นี่หรอก"