บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 8 หน้า 9
อัคคีเสียงเข้มดุ “แม้นมาศ!”
แม้นมาศกลัวจนหน้าซีด เกาะแขนเข็มแน่นๆ ยืนหลบๆ อยู่หลังเข็ม “จ๊ะนาย”
อัคคีตะคอกถาม “เธอเป็นคนวางแผนช่วยพาฉัตรชบาหนีใช่มั้ย!”
แม้นมาศสะดุ้งเฮือก ยกมือไหว้ ร้องไห้อ้อนวอน “ฉันขอโทษจ้ะนาย ฉันผิดไปแล้วจ้ะนาย นายอย่าฆ่าแกงฉันเลยนะ ที่ฉันทำไปเพราะอยากตอบแทนบุญคุณนายหญิงที่ช่วยชีวิตข้าวปุ้นไว้น่ะจ้ะ”
อัคคีโกรธ “แต่ทำแบบนี้เท่ากับหักหลังฉัน ฉันเกลียดที่สุดคือคนทรยศ!”
เข็มยกมือไหว้อัคคี “ยกโทษให้นังแม้นมันซักครั้งเถอะนะนาย มันอยู่กับนายมาตั้งหลายปี ก็เพิ่งจะมีครั้งนี้แหละที่มันทำผิดต่อนาย”
“ฉันสัญญานะจ๊ะ ว่าต่อไปฉันจะไม่ทำอย่างนี้อีก ฉันจะเชื่อฟังคำสั่งนายทุกอย่าง”
“คนเราถ้าลองได้หักหลังกันครั้งหนึ่งแล้ว ต่อไปจะไว้ใจกันได้ยังไง” อัคคีเตะ ถีบโต๊ะเก้าอี้ แถวนั้นล้มระเนระนาด
แม้นมาศกับเข็มกลัวอัคคีจนหัวหด
“ฉันไม่กล้าทำอีกแล้วจ้ะนาย ไม่กล้าแล้วจริงๆ”
อดุลย์มองเห็นใจแม้นมาศกับเข็ม “พอเถอะอัคคี ต่อให้แกฆ่าคนงานตายก็ไม่มีประโยชน์อะไร”
อัคคีบอกแม้นมาศ “ครั้งนี้ถือว่าเป็นความผิดครั้งแรก ฉันจะยกโทษให้ แต่ถ้ามีครั้งต่อไป ฉันไม่เอาไว้แน่”
แม้นมาศกับเข็มยกมือไหว้อัคคีพร้อมกัน
“ขอบคุณมากจ้ะนาย”
“ขอบคุณครับนาย”
อดุลย์พูดกับอัคคี “คุณฉัตรชบาหนีออกไปจากที่นี่ได้ก็ดีเหมือนกัน เรื่องมันจะได้จบซักที แล้วถ้าคุณฉัตรชบาจะแจ้งตำรวจมาจับแก แกก็ต้องยอมรับผลจากการกระทำที่สิ้นคิดของตัวเองด้วยนะ”
อัคคีแค่นยิ้ม สีหน้าไม่สะทกสะท้านใดๆ
ค่ำแล้ว ฉัตรชนกยังนั่งทำงานอยู่ เขาดูเคร่งเครียดกับงานมาก จิดาภายกถาดอาหารเข้ามาวางที่โต๊ะรับแขกในห้อง
ฉัตรชนกเงยหน้ามาเห็นจิดาภาก็แปลกใจ “อ้าวคุณจิ ผมนึกว่าคุณกลับไปแล้วซะอีก”
“เจ้านายยังไม่กลับ แล้วจะให้เลขากลับได้ยังไงล่ะคะ สองทุ่มแล้วมาทานข้าวก่อนเถอะค่ะ”
ฉัตรชนกทิ้งหลังพิงพนักเก้าอี้แบบเหนื่อยๆ “ผมยังเคลียร์งานไม่เสร็จเลย คุณเกษณีย์มาช่วยงานก็คิดว่าจะแบ่งเบาภาระได้บ้าง แต่กลับยิ่งวุ่นกว่าเดิม ผมต้องมานั่งแก้งานให้เค้าเยอะแยะไปหมด”
จิดาภาเดินมายืนใกล้ๆ ฉัตรชนก “เรื่องงานพักไว้ก่อนเถอะค่ะ ช่วงนี้คุณทานข้าวไม่ค่อยตรงเวลาเลยนะคะ เดี๋ยวโรคกระเพาะก็ได้ถามหากันพอดี”
ฉัตรชนกยิ้มเศร้าๆ คิดถึงวรรณิศา “คุณจิพูดแบบนี้ ทำให้ผมอดคิดถึงศาไม่ได้ เมื่อก่อนศาก็ชอบบ่นผมแบบนี้เหมือนกัน”
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องลุกขึ้นไปทานข้าวก่อนนะคะ” ฉัตรชนกลุกขึ้นเดินไปโต๊ะรับแขกที่ตั้งสำรับอาหาร จิดาภาตามไป “ทานเยอะๆ นะคะ ช่วงนี้คุณดูซูบไปเยอะเลยรู้ตัวมั้ยคะ”
ฉัตรชนกทำหน้าเหนื่อยๆ แล้วพูดระบายออกมา “ช่วงนี้ผมมีแต่เรื่องเครียดๆ ทั้งเรื่องงาน เรื่องของชบา หรือแม้แต่เรื่องคดีของศา ที่ผมช่วยอะไรไม่ได้เลย”