บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 10 หน้า 8
กลุ่มคอรัสหัวเราะคิกคักที่ได้แกล้งแร็คคูน
เอิร์ทระแวง “ท่าทางมันมีพิรุธ ต้องจับมันมาถลกหนังทำผ้าพันคอ”
หนุนวิ่งหนี แล้วตั้งหลักร่ายมนตร์ พร้อมทั้งเต้นหลอกล่อไปตามจังหวะเพลงสนุกๆ เป็นการทำให้พวกมนุษย์งุนงง
จังหวะที่หนุนกำลังเต้น ประตูโรงละครก็เปิดออก ทำให้หนุนหันไปมอง เพราะใจจดจ่อรอแจนอยู่ เห็นเลิฟลี่ประคองแขนจุนเข้ามา นิ้มหันมาเห็นจุนกับเลิฟลี่ก็อึ้งไป อ้อม โบ๊ท แอบเหลือบมองนิ้ม
หนุนเสียจังหวะ เต้นพลาด ทำให้เซล้มทับแบ๊ว จนปากจูบกัน หนุนและแบ๊วต่างก็ตกใจ
เอิร์ท คีน ลมฝนที่อยู่บนเวที และธันย์ที่ดูอยู่ตรงทางเข้าออกนักแสดง ต่างก็ตะลึงกันไปหมด จุนและเลิฟลี่ยังไม่ทันนั่ง ก็อึ้งไปเหมือนกัน รวมทั้งแอม และอั่งเปาที่นั่งเก้าอี้ข้างๆจุนก็อ้าปาก ตาค้าง
อั่งเปาพูดขึ้นมาเสียงดัง “พี่เค้าได้จุ๊บแร็คคูนด้วย”
คนดูหัวเราะ แอมรีบจุ๊ปากให้อั่งเปาเงียบ หวานใสที่อ้าปาก ตาค้างอยู่ รีบคืนสติ แล้วส่งสัญญาณให้เพื่อนขึ้นเพลงหวานๆเชียร์สำทับแบ๊ว
แบ๊วกรี๊ด รีบผลักหนุนออก เขินจัด วิ่งหนีเข้าฉากไป
เอิร์ทวิ่งตาม “อ้าว เดี๋ยวสิดาเซีย กลับมาจัดการแร็คคูนอ้วนนี่ก่อน”
ท็อปปิ้งคุยโทรศัพท์กับปาปารัซซี่ “ค่ะพี่ เค้ากำลังดูละครกันอยู่ค่ะ อีกสักพักคงออกมาแล้วล่ะค่ะ..ไปด้วยกันแน่นอนค่ะ..ลงข่าวให้มุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟิ้ง หวานจิ้น ฟินกระจายไปเลยนะคะ..” ท็อปปิ้งวางสาย ยิ้มอารมณ์ดี “งานคู่มาแน่”
ละครดำเนินมาถึงช่วงสุดท้าย ลมฝนกอดหนุนร้องไห้อยู่บนเวที “เค้าจากเราไปแล้ว เฮลดิสเพื่อนรัก เราคงไม่มีวันเจอรักแท้”
คอรัสออกมาร้องเพลงสุดท้าย “หลับตา แล้วนอนหลับฝันไป ฉันเห็นแต่ความรักที่สดใส ไม่เคยเดียวดาย ไม่มีน้ำตา วันแสนสุข คืนพ้นผ่าน อบอุ่นในหัวใจ อยากจะฝันและไม่ขอให้ฉันต้องตื่น อีกเลย
ระหว่างที่นิ้มร้องเพลงมองมาจากเวทีเห็นจุนไอ แล้วเลิฟลี่หยิบผ้าคลุมของตัวเองห่มให้จุน ไฟเฝดมืด เสียงปรบมือดังขึ้น นักแสดงออกมาขอบคุณคนดู กลุ่มจิงเกอเบลเห็นจุนมานั่งดูอยู่ด้วย
จุนปรบมือให้นิ้มดังเป็นพิเศษ จนเลิฟลี่หันมามองอย่างสงสัย ลมฝนออกมาเป็นคนสุดท้าย คนดูปรบมือให้เสียงดัง และส่งเสียงวี้ดวิ่ว ลมฝนยิ้มดีใจแล้วหันมายิ้มให้คีน แต่คีนยิ้มให้จางๆ ลมฝนยังไม่รู้สึกอะไร หันไปโค้งให้คนดูต่อ
คีนกำลังเดินเข้าห้องแต่งตัว ลมฝนมาคว้าแขนไว้ “คีน..ขอบคุณนะ ที่มาช่วยเล่นละคร”
“อื้ม”
“รักคีนจัง”
“ฝน..คีน..” คีนอึกอักจะบอกเลิก แต่พูดยาก
“ทำไมเหรอ”